Nie naiwność czy łatwowierność, ale prostota i ufność

„Dopuśćcie dzieci!” Dziecko żyje dzięki temu, że jest przyjęte i kochane. Nie jest prawdą, że nie może wierzyć, bo żyje całkowitym powierzeniem się i zdaniem na łaskę innych. Ma swój „rozum i żyje czystą wiarą”. Należy do tych ‘wszystkich’, którzy mogą ‘przyjść do Jezusa’.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 19,13-15):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Wtedy przyniesiono Mu dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: «Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie». Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd.

Komentarz do ewangelii z dnia (17 sierpnia 2024 r.):

Obraz: Do Jezusu przyniesiono małe dzieci, poniżej siedmiu lat. Oczyma wyobraźni zobaczę tę scenę, rodziców (raczej matki) tych dzieci. Przyjrzę się uczniom, którzy zabraniali tego, zapewne chcąc ‘chronić’ Mistrza. Posłucham ostrych słów Jezusa. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.
Myśl: W starożytności dzieci nie należały do wspólnoty, bo nie były w stanie zrozumieć słowa Boga i przestrzegać prawa. Uważano, że nie były zdolne poznać, rozumieć i chcieć. Ponadto dziecko nie było w centrum uwagi, jak dzisiaj. Wtedy „liczył się dorosły mężczyzna, któremu służyła kobieta”, a dziecko było tylko ‘przedłużeniem imienia’. To opowiadanie było teologicznym argumentem za praktyką chrztu dzieci. Dziecko objawia istotę człowieczeństwa czyli bycia przyjętym i kochanym. Człowiek staje się dorosły, jeśli uznaje, że jest przyjęty i kochany jaki jest, nawet w swojej ‘maleńkości’. Tylko wtedy przyjmuje innych i staje się bratem.
Emocja: „Dopuśćcie dzieci!” Dziecko żyje dzięki temu, że jest przyjęte i kochane. Nie jest prawdą, że nie może wierzyć, bo żyje całkowitym powierzeniem się i zdaniem na łaskę innych. Ma swój „rozum i żyje czystą wiarą”. Należy do tych ‘wszystkich’, którzy mogą ‘przyjść do Jezusa’.
Wezwanie: Poproszę o łaskę stawania się dzieckiem Ojca. Podziękuję za bezwarunkowe zaufanie, jakim mnie Bóg obdarza.
Za wstawiennictwem św. Jana Pawła II, módlmy się: „Prosimy, weź w opiekę nasze dzieci i spraw, aby nigdy nie utraciły wiary – najcenniejszego skarbu, jakim obdarzasz człowieka. Amen.”