W duchowym sensie, każdy z nas doświadcza w życiu różnych przejściowych lub stałych form niepłodności: trudności na modlitwie, znużenie pracą i obowiązkami, przeciągające się cierpienie itd.- rozważanie na czwartek IV Tygodnia Adwentu.
Najubożsi wstydzą się pokazywać na ulicy, lękają się o przyszłość i spotykają się ze społeczną pogardą. Jeśli ktoś przychodzi do urzędu w połatanym swetrze i poszarpanych spodniach, będzie inaczej potraktowany - rozważanie na środę IV Tygodnia Adwentu.
Różne drobne radości, zdaniem św. Tomasza z Akwinu, „rozszerzają” nasze serce na przyjęcie ostatecznego szczęścia, którym jest Bóg. A radość dzielona znacznie przyśpiesza to rozszerzenie - rozważanie na wtorek IV Tygodnia Adwentu.
Wysiłek ascetyczny nie jest źródłem zbawienia. Wszystko, co czynimy, jest miejsce zawierzenia się Bogu i dlatego nie musimy rozpaczać, że jakiejś praktyki życia duchowego nie uczyniliśmy, że coś zaniedbaliśmy. Liczne praktyki pokutne stają się okazja do pokusy, by porównywać się innymi.
Gdyby popatrzeć na Maryję przez pryzmat niektórych koncepcji wolności ludzkiej, to Matkę Chrystusa należałoby uznać za najbardziej zniewoloną istotę na ziemi. Nikt jej bowiem nie pytał, czy chce narodzić się bez grzechu - rozważanie na poniedziałek IV Tygodnia Adwentu.
Co tydzień powtarzamy w wyznaniu wiary, że Chrystus „dla naszego zbawienia zstąpił z nieba”. Jednak zdaje się, że słowo "zbawienie" należy do tej grupy religijnych pojęć, które zaczynają brzmieć obco w uszach współczesnego słuchacza - rozważanie na IV Niedzielę Adwentu.
Chrystus zwraca uwagę, że nie można trzymać się jedynie litery prawa, lecz trzeba także zajrzeć wgłąb serca, badając swoje motywacje i intencje. Według nowej interpretacji Chrystusa, zabójstwo zaczyna się bowiem od gniewu i nienawiści - rozważanie na sobotę III Tygodnia Adwentu.
Jeśli uczciwie spojrzymy na nasze rodziny, bliskich i dalekich krewnych, żyjących i zmarłych, to dojdziemy do wniosku, że są one dalekie od doskonałości. W każdej rodzinie znajdzie się jakaś czarna owca - rozważanie na piątek III Tygodnia Adwentu.
Bóg daje za darmo, ale często i na darmo, jeśli człowiek wzgardzi Jego darem. Najbardziej niesamowite jest jednak to, że ta daremność nie musi być nieodwracalna - rozważanie na czwartek III Tygodnia Adwentu
Człowiek, żeby doświadczył pokoju, musi ujawnić to co go dręczy. Stąd, fundamentalną postawą w życiu duchowym jest postawa jasności i czystości serca.
Gdyby w idei zbawienia ludzkości chodziło o rewolucyjne rozwiązania rodem z baśni, Syn Boży w ogóle nie musiałby przychodzić na ziemię. Bóg jednym słowem mógłby przywrócić porządek i powszechny dobrobyt ponad naszymi głowami i bez większego wysiłku - rozważanie na środę III Tygodnia Adwentu.
Jeśli każda dobra aktywność w ostatecznym rozrachunku pochodzi od Boga, to dlaczego nie uznać, że także w innych sferach ludzkiego życia (poza aktami ściśle religijnymi) doświadczamy duchowego oczyszczenia? - rozważanie na wtorek III Tygodnia Adwentu.
Wiedza i nauka nie jest źródłem moralności. Dzisiejsza nauka jest często przeciwko człowiekowi. Dostojewski mówił, że "półnauka" jest największym tyranem, jakiego historia ludzkość nie znała.
Ciągle można spotkać wierzących, którzy zachwycają się proroctwami Nostradamusa i królowej Saby, ale w ogóle nie zaglądają do Ewangelii (bo nie ma w niej tak soczystych opisów końca świata) - rozważanie na poniedziałek III Tygodnia Adwentu.
Chociaż nie chciałbym deprecjonować wartości chwilowej rozrywki i oderwania od znojów życia, wydaje się, że chrześcijańska radość przekracza zwykłe wytchnienie i emocjonalne podekscytowanie, podobnie zresztą jak miłość, która nigdy nie może być utożsamiona z przelotnym uczuciem - rozważanie na III Niedzielę Adwentu.
Czasem zapominamy, że Boga mamy szukać nie w niebie, bo jeszcze tam nie trafiliśmy, lecz na ziemi. A tutaj Bóg najczęściej przychodzi do nas w drugim człowieku - rozważanie na sobotę II Tygodnia Adwentu.
Św. Tomasz z Akwinu, a nieco później św. Ignacy z Loyoli, uważali, że uczucia są nośnikiem energii i mogą zarówno przeszkadzać jak i wzmacniać ludzkie działanie. Wszystko zależy od tego, jak włączymy je w nasze działanie. Na tym polega cała sztuka - rozważanie na piątek II Tygodnia Adwentu.
Jeśli jako „najmniejsi w Królestwie Niebieskim” jesteśmy więksi od Jana Chrzciciela, nie zapominajmy, że ta wielkość została nam podarowana. Doceńmy więc wielkie dary, złożone w naszych sercach dzięki relacji z Chrystusem - rozważanie na czwartek II Tygodnia Adwentu.
Człowiek, który jest świadomy swojej grzeszności, nigdy nie będzie upokarzał innych. Jeżeli człowiek nie przyzna się do swojego grzechu, będzie bił, kamieniował i niszczył innych.
Czasami może nam przyjść do głowy wątpliwość, po jakiego grzyba potrzebne nam te wszystkie katolickie dogmaty, zbyt naukowo wyrażające to, w co usiłujemy wierzyć. I jakiż jest ich związek z codziennym życiem? - rozważanie na środę II Tygodnia Adwentu.
{{ article.description }}