To "serce Dobrej Nowiny". Bóg sam nas szuka, znajduje i cieszy się z naszego nawrócenia

Przypowieści o zagubionej owcy i drachmie mówią o nawróceniu. Nie chodzi o to, by grzesznik nawracał się do sprawiedliwości, ale by ten, który uważa się za sprawiedliwego nawracał się do miłosierdzia. Bóg sam nas szuka, znajduje i cieszy się z naszego nawrócenia.

Słowo na dziś (Łk 15,1-10) 

Z Ewangelii wg św. Łukasza: Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.

Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca».

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 7 listopada 2024 r.)

Obraz: Do Jezusa zbliżali się wszyscy, dobrzy i źli, a On ich nauczał o Królestwie. Oczyma wyobraźni zobaczę tych ludzi, ich pragnienia i oczekiwania. Posłucham słów przypowieści o zagubionej owcy i drachmie. Przyjrzę się swoim skojarzeniom, myślom i reakcjom.

Myśl: Do Jezusa zbliżali się "wszyscy celnicy i grzesznicy" ale też faryzeusze i uczeni w Piśmie, którym jednak obecność "nieczystych" nie była w smak i szemrali. Rozdział 15. tej Ewangelii to "serce Dobrej Nowiny". Wspólnota Łukaszowa musi pamiętać, że nie jest zgromadzeniem sprawiedliwych, ale grzeszników otwartych na przebaczenie. Ciekawe jest "powtórzenie" tych samych słów i działań w obu przypowieściach: "zgubić", "szukać", "zwoływać przyjaciół i sąsiadów". Modlitwa, kontemplacja potrzebują powtarzania. Sakramenty: pokuty, eucharystii, a nawet kapłaństwo czy małżeństwo, potrzebują wierności i rytmu duchowego.

Emocja: Miłosierdzie dla "sprawiedliwych". Przypowieści o zagubionej owcy i drachmie mówią o nawróceniu. Nie chodzi o to, by grzesznik nawracał się do sprawiedliwości, ale by ten, który uważa się za sprawiedliwego nawracał się do miłosierdzia. Bóg sam nas szuka, znajduje i cieszy się z naszego nawrócenia.

Wezwanie: Poproszę o pragnienie stałości i wierności. Podziękuję za moc, która płynie z sakramentów. Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia i na spowiedź, jeśli jej potrzebuję. Do jutra włącznie, nawiedzając cmentarz i modląc się, choćby tylko w myśli, mogę uzyskać i ofiarować odpust zupełny dla jakiejś bliskiej mi zmarłej osoby.