Dla uczniów jest to zdumiewająca prawda. Uważają, że bogactwo jest oznaką "błogosławieństwa" Bożego. Wydaje się im, że posiadane dobra mogą pomagać, a nie przeszkadzać.
Kto może wpływać na wybór papieża podczas konklawe? Ta sprawa była różnie rozwiązywana przez wieki. Pius X wprowadził absolutny zakaz, pod karą ekskomuniki, wpływania jakiegokolwiek państwa na wybór następcy św. Piotra. Był pierwszym papieżem XX wieku. Kościół wspomina w liturgii 21 sierpnia św. Piusa X.
Deon.pl
Każdy człowiek zastanawia się nad tym, co ma robić, aby osiągnąć szczęście, nie tylko tu na ziemi, ale i na "wieczność". Myli się ten, kto uważa, że miłowanie Boga to "zachowanie przykazań". Można żyć poprawnie, z zachowaniem przepisów, ale bez Bożej miłości, bo ona się przejawia w naśladowaniu Syna i byciu bratem dla innych. Dopóki dobra, które posiadamy, czy materialne, czy duchowe, nie są współdzielone z braćmi i siostrami, dopóty oddalają nas od Ojca i Jego Syna, Jezusa.
Świat oszalał! Dzieje się z nami coś niedobrego. Wszyscy chcemy swobody wypowiedzi, kładziemy nacisk na bycie oryginalnym we własnych poglądach, ale niech tylko ktoś nas próbuje ograniczyć… A zaraz potem słowo więźnie nam w gardle, bo… nie na miejscu, nie wypada, bo może kogoś zranić, stygmatyzować, i tym podobne…
Św. Bernard określany był jako „doktor miodopłynny”. Miał niezwykły dar przemawiania i przekonywania. Wielu pociągnął na drogę życia zakonnego. Nie stworzył cystersów, ale nazywany jest jednym ze współzałożycieli. W swoim życiu założył prawie 70 nowych opactw. Kościół wspomina w liturgii 20 sierpnia św. Bernarda z Clairvaux.
Chleb dzieci i psów. Odmowa Jezusa jest twarda i szorstka. Dzisiaj nas często ‘gorszy’. Kobieta jednak niezrażona reaguje z wiarą, czym zasługuje na pochwałę samego Jezusa. Mateusz przytacza ją bez ‘rozmiękczania poprawnością’, aby pobudzić zazdrość tych dzieci, które nie chcą karmić się tym chlebem.
Serce Boże… wszyscy je znamy. Przez wizerunki, kaplice, kościoły (w samej Polsce ponad 400 ku jego czci), zakony, bractwa, czasopisma, uroczystości i pobożne praktyki…, przez akty strzeliste, godzinę świętą, litanię, koronkę, pieśni… tak wiele różnorodnych dzieł jest poświęconych Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. „Twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi” był św. Jan Eudes. Kościół wspomina go w liturgii 19 sierpnia.
„Dopuśćcie dzieci!” Dzieciom nie powinno się zabraniać przychodzić do Boga. Możemy się od nich uczyć, stawać się i postępować, jak one. Dziecko jest darmowym darem. Kto nie należy do nikogo, nie czuje się zaakceptowany, będzie walczył ze sobą i z innymi. Jeśli nie doświadczymy przyjęcia, wszystko będzie przesiąknięte egoizmem i zawłaszczaniem.
Nazywany jest Apostołem Chile. Biskup na jego pogrzebie powiedział, że o. Alberto był ‘nawiedzeniem Boga w swojej ojczyźnie’. Był wizjonerem, pionierem i twórcą wielkich dzieł społecznych. Zapalał ludzi do wielkich akcji społecznych. 18 sierpnia wspominamy św. Alberta Hurtado, jezuitę.
Deon.pl
Kto oddala żonę - popełnia cudzołóstwo. Przepis Mojżesza nie wyraża „woli” Boga. Jest pewnym ustępstwem, bo prawo nie tylko wyraża dobro, ale reguluje też zło. Jezus wykracza poza przepis prawa, by proponować Ewangelię. Pan „większe dobro” widzi w miłosierdziu i przebaczeniu, czego dał dowód w całej swojej działalności.
Jeśli trwasz w uporze nieprzebaczenia, twoje życie nie będzie drogą do szczęścia. Przebaczyć drugiemu możesz tylko wtedy, kiedy jesteś w stanie przebaczać samemu sobie.
Jacek pochodził z rodu Odrowążów. Był w grupie pierwszych polskich dominikanów. Działał apostolsko w Polsce, w Czechach, na Morawach, na Rusi i w Prusach. Potomni nadali mu przydomek Apostoła Słowian. Założył wiele klasztorów. Wśród wyniesionych na ołtarze dominikanów był siódmy. Był piątym kanonizowanym Polakiem. 17 sierpnia Kościół wspomina św. Jacka Odrowąża OP.
Deon.pl
Trzeba szukać wszelkich możliwych sposobów, aby przywrócić błądzących na łono wspólnoty. Nic jednak na siłę. ‘Odsunięcie się’, ‘zerwanie więzi’ to nie wypieranie się kogokolwiek, ale ujawnienie faktu, że grzech niszczy i zrywa więź braterską.
15 sierpnia Kościół oddaje cześć Maryi w tajemnicy jej Wniebowzięcia. Nie mówi o tym Pismo św. Wszystkie wiadomości, jakie posiadamy, pochodzą z tradycji Kościoła. W Uroczystość Wszystkich Świętych, 1 listopada 1950 roku, w Bazylice św. Piotra w Watykanie Pius XII ogłosił dogmat wiary o Wniebowzięciu Maryi.
‘Błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je’. To, co jest najważniejsze to przyjęcie Słowa i życie nim. Nie ‘fizyczna bliskość’ albo mistyczne doświadczenia, ale przyjęcie Słowa Bożego, ‘słuchanie Go’ i dawanie świadectwa.
Zginął w obozie koncentracyjnym Auschwitz, oddając życie za współwięźnia. Kościół wspomina św. Maksymiliana Marię Kolbego 14 sierpnia. Pobożność maryjna charakteryzowała jego życie duchowe od najmłodszych lat. Matka Boża była przewodniczką po jego młodzieńczych duchowych szlakach. W widzeniu ‘dwóch koron’, jakie mu przedstawiała, poznał i wybrał swoje powołanie i przeznaczenie. Był przedsiębiorczy i konsekwentnie realizował swoje duchowe wizje.
‘Wolność chrześcijanina (syna)’. Nie polega ona na rygorystycznym przestrzeganiu przepisów, także tych religijnych ani na ich pomijaniu czy łamaniu. Pełnym wypełnieniem prawa jest ‘wolność miłowania brata’, czyli ‘budowanie drugiego’, „a nie przyczynianie się do jego upadku”.
Kościół jest ‘per tutti, tutti, tutti’, przypominał z naciskiem papież Franciszek na jednym z pierwszych spotkań z młodzieżą w Lizbonie. Dla wielu te słowa tchną przesadą i krytykują papieża za zbytni ‘liberalizm’, za próbę zerwania z tradycyjną dyscypliną kościelną, za dzisiejsze tak modne ‘lajtowe’ chrześcijaństwo. Ale czy jest to słuszne?
Poncjan był pierwszym papieżem w historii, który abdykował z urzędu następcy św. Piotra. Hipolit był już wtedy przez wiele lat w konflikcie z papieżem i był pierwszym w historii antypapieżem. Połączyło ich prześladowanie i zesłanie na katorżniczą pracę na ‘wyspie śmierci’, jak nazywano wtedy Sardynię. Zginęli jako męczennicy. 13 sierpnia Kościół wspomina świętych Poncjana, papieża i Hipolita.
‘Przestraszyli się’ – ‘to jakaś zjawa!’ W obliczu ciemności nocy, nawałnicy, wzburzonej wody, uczniowie są przerażeni i targani strachem. Nie mają nadziei zbawienia, mieszają rzeczywistość z własnymi urojeniami. Ocalenie przychodzi przez wodę (Chrzest), o świcie, jak w poranek zmartwychwstania.
{{ article.description }}