Odwagi! Mimo ‘strachów’ sumienia, Jezus jest przy Tobie

‘Przestraszyli się’ – ‘to jakaś zjawa!’ W obliczu ciemności nocy, nawałnicy, wzburzonej wody, uczniowie są przerażeni i targani strachem. Nie mają nadziei zbawienia, mieszają rzeczywistość z własnymi urojeniami. Ocalenie przychodzi przez wodę (Chrzest), o świcie, jak w poranek zmartwychwstania.

Słowo ewangelii na dziś (Mt 14,22-33):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Zaraz też przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał. Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny. Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli. Jezus zaraz przemówił do nich: «Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się!» Na to odezwał się Piotr: «Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie!» A On rzekł: «Przyjdź!» Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: «Panie, ratuj mnie!» Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: «Czemu zwątpiłeś, Człowieku małej wiary?» Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: «Prawdziwie jesteś Synem Bożym».

Komentarz do ewangelii na dzisiaj (13 sierpnia 2023 r.):

Obraz: Dzisiejsza ewangelia prezentuje nam kilka scen, na które mogę zwrócić uwagę: Jezus, który odprawia uczniów, modli się sam na górze; łódź miotana falami i wiatrem; lęki uczniów i ‘zjawa’; przyjście Pana po wodzie i prośba Piotra o powołanie i kroczenie po wodzie. Zatrzymam się nad tym obrazem, który do mnie bardziej przemówi.
Myśl: Zwątpienie, czyli stan duchowy pomiędzy niewiarą i wiarą to doświadczenie nas wszystkich. Jest to etap dochodzenia do prawdziwej wiary. Piotr jest uosobieniem ucznia, który widzi Pana, chce być blisko Niego, pomimo trudności i lęku i stawia czoło przeciwnościom i pokusom (nawałnica, wiatr, wzburzona woda). Łódź jest symbolem wspólnoty Kościoła, miejscem wiary. Czasami jest trudno rozpoznać w niej obecność Chrystusa, zwłaszcza, kiedy ulegamy złym zachciankom, które zaburzają życie, nasze patrzenie i wtedy „miotani strachem” sumienia zamiast Pana (Ja Jestem) widzimy różne ‘zjawy’.
Emocja: ‘Przestraszyli się’ – ‘to jakaś zjawa!’ W obliczu ciemności nocy, nawałnicy, wzburzonej wody, uczniowie są przerażeni i targani strachem. Nie mają nadziei zbawienia, mieszają rzeczywistość z własnymi urojeniami. Ocalenie przychodzi przez wodę (Chrzest), o świcie, jak w poranek zmartwychwstania.
Wezwanie: Poproszę o łaskę patrzenia na Jezusa, a nie na napawające lękiem ‘zjawy’. Podziękuję za wspólnotę Kościoła, gdzie mogę znaleźć ukojenie i wiarę.
Zaplanuję sobie czas na codzienny rachunek sumienia.