Bóg mówi do nas każdego dnia przez zwyczajne wydarzenia

Uwznioślenie codzienności. Jezus przychodzi do synagogi w Nazarecie. Żył tam przez 30 lat, wychował się, miał zwyczaj chodzić do domu Bożego. Bierze księgę, którą Mu podano, ‘natrafia’ na miejsce a ‘nie wybiera sobie’, żyje zgodnie ze swoim powołaniem. Jego codzienność jest uwznioślona przez przyjęcie i przeżywanie zwyczajności. To znak dla nas.
Słowo ewangelii na dzisiaj (26 stycznia 2025 r.):
Z ewangelii wg św. Łukasza: Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.
Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane:
Duch Pański spoczywa na Mnie,
ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie,
abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność,
a niewidomym przejrzenie;
abym uciśnionych odsyłał wolnymi,
abym obwoływał rok łaski od Pana.
Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».
Komentarz do ewangelii z dnia (Łk 1,1-4. 4,14-21):
Obraz: Pierwsze słowa dzisiejszego fragmentu tekstu św. Łukasza to prolog, wprowadzenie do dwóch jego ksiąg, Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Druga scena rozgrywa się w Nazarecie, rodzinnym mieście Jezusa i opisuje początek Jego nauczania w tamtejszej synagodze. Wsłucham się w te słowa. Przyjrzę się swoim odczuciom.
Myśl: Łukasz nie widział osobiście Jezusa. Zna go tylko z przekazów. Jest w tym zatem podobny do każdego z nas, którzy korzystamy z jego Ewangelii i księgi Dziejów Apostolskich. Teofil (co znaczy przyjaciel Boga) to może być jakaś ważna postać, która już jest chrześcijaninem, ale może to być także figura retoryczna ‘idealnego adresata’ – człowieka ‘miłującego Boga’, czyli każdego z nas. Jezus w synagodze w Nazarecie przedstawia swój ‘program’, rozpoczyna nauczanie prowadzony przez Ducha. To jest kluczowa obserwacja, bo mówi o tym, że historia świata i człowieka jest realizacją i wypełnieniem słów Pisma, planem Boga. Każdy z nas ma w tej historii swoje miejsce i udział.
Emocja: Uwznioślenie codzienności. Jezus przychodzi do synagogi w Nazarecie. Żył tam przez 30 lat, wychował się, miał zwyczaj chodzić do domu Bożego. Bierze księgę, którą Mu podano, ‘natrafia’ na miejsce a ‘nie wybiera sobie’, żyje zgodnie ze swoim powołaniem. Jego codzienność jest uwznioślona przez przyjęcie i przeżywanie zwyczajności. To znak dla nas.
Wezwanie: Poproszę o zdolność do pokornego i uważnego słuchania Słowa Bożego. Podziękuję Panu, że stał się dla mnie Ciałem i Słowem Życia.
Jubileusz 2025 – Jubileusz mediów: Zaplanuję sobie jak lepiej wykorzystać media tradycyjne i nowoczesne media społecznościowe do wzmocnienia kontaktu z Bogiem. W czym media mi pomagają, a w czym są przeszkodą?
Skomentuj artykuł