Egoizm jest bezpłodny. Skoncentrowanie na sobie, niedzielenie się życiem jest trwaniem w śmierci

Egoizm jest bezpłodny. Skoncentrowanie na sobie, niedzielenie się życiem jest trwaniem w śmierci. Jeżeli nie dajemy życia za braci, nie ma w nas Bożego ducha, bo On wydał samego siebie za wszystkich.

Słowo na dziś (J 12,24-26) 

Z Ewangelii wg św. Jana: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.

Komentarz do Ewangelii (24.05.2023)

Obraz: Zbliża się ‘godzina Jezusa’. Dzisiaj towarzyszy nam obraz ‘ziarna pszenicy’, które przynosi plon, jeśli obumrze, tracenia życia, by zachować je na życie wieczne. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom, jakie te widoki budzą we mnie. 

Myśl: W uroczysty sposób (‘zaprawdę, zaprawdę’) Jezus mówi do tych, którzy chcą Go zobaczyć, że jest to możliwe tylko w ‘wywyższeniu na krzyżu’. On wtedy ‘przyciąga wszystkich do siebie’, udziela im swojego życia. Bez krzyża – ‘obumarcia’, ziarno pozostaje ‘samo’, nie wydaje owocu. Egoizm jest bezpłodny. Skoncentrowanie na sobie, niedzielenie się życiem jest trwaniem w śmierci. Jeżeli nie dajemy życia za braci, nie ma w nas Bożego ducha, bo On wydał samego siebie za wszystkich. W przypowieści o ‘obumarciu ziarna’ Jezus wyraża Bożą ‘konieczność’ (gr. δέον-deon!) swego krzyża. 

Emocja: Przynosić plon obfity. Nie mamy trudności w kultywowaniu pragnień przynoszenia plonów. To, co przeraża to konieczność obumierania, ogołocenia, krzyża i związanych z tym cierpień. Przeżycie ich nie jest możliwe, gdy polegamy na własnych siłach. Nasze obumieranie i ogołocenie przynoszą plon obfity tylko w łączności z krzyżem Chrystusa. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę hojności w ‘traceniu życia’, by je zachować na wieczność. Podziękuję za krzyż Chrystusa, na którym Pan ‘przyciąga wszystkich do Siebie’. W chwili adoracji krzyża odnowię swoje pragnienie dawania życia dla braci.