Nie próbuj wykorzystywać Boga do własnych zachcianek, otwórz się na Jego dary!

‘Wrzucać’ to, co zbywa. Jak ktoś wszystko sobie zapewnia, Bogu daje to, co mu zbywa. Bóg nie jest wtedy Panem. Zostaje sprowadzony do roli idola, którym można manipulować. Ubóstwo jest sprawdzianem naszych intencji.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mk 12,38-44):

Z ewangelii wg św. Marka: I nauczając dalej mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».
Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie».

Komentarz do ewangelii z dnia (8 czerwca 2024 r.):

Obraz: Jesteśmy wciąż w atrium świątyni jerozolimskiej. Jezus w swoim nauczaniu mówi o uczonych w Piśmie. Przygląda się też bogatym, którzy wrzucają sporo pieniędzy do skarbony i ubogiej wdowie, ofiarującej jeden grosz. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.
Myśl: W tym urywku ewangelii św. Marka mamy splot wielu idei i przesłań. Jezus przestrzega przed fałszywymi prorokami, robiącym zamieszanie i wrażenie, a zachęca, by patrzeć na ubogą wdowę, którą często ignorujemy. A to ona wskazuje na prawdziwą postawę. Uczeni w Piśmie grzeszą pychą, największym grzechem, który ‘własne ja’ stawia w miejsce Boga. Oni posługują się rzeczami i osobami, nawet Panem i Jego nauczaniem, żeby mieć władzę nad innymi. Pierwszym cudem Jezusa u Marka było uzdrowienie teściowej Piotra, ostatnim pouczeniem, niejako testamentem przed ‘mową eschatologiczną’ jest wskazanie na ubogą wdowę.
Emocja: ‘Wrzucać’ to, co zbywa. Jak ktoś wszystko sobie zapewnia, Bogu daje to, co mu zbywa. Bóg nie jest wtedy Panem. Zostaje sprowadzony do roli idola, którym można manipulować. Ubóstwo jest sprawdzianem naszych intencji.
Wezwanie: Poproszę o łaskę uznania Jezusa za Pana, któremu ofiaruję samego siebie i swoje życie. Podziękuję za wolność, jaką daje mi posiadanie wszystkiego w Bogu.
Oddam się w opiekę Matki Bożej, modląc się: „Pod Twoją obronę...”