Śmierć jest wydarzeniem pozytywnym, choć trudnym

Śmierć jest radykalną zmianą w naszym życiu. Coś się kończy, ale też coś zaczyna. Może więc jest już najwyższy czas, by lepiej zająć się śmiercią, celem poznania co nam ona daje. Śmierć bowiem wiele nam zabiera, ale jeszcze więcej daje.

Ewangelia [Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a]

Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek.

Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha.

Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany.

W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach.

Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».

Śmierć jest wydarzeniem pozytywnym [Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]

Śmierć jest wydarzeniem pozytywnym, choć trudnym - jest radykalną zmianą w naszym życiu. Coś się kończy, ale też coś zaczyna. Jest wiele takich wydarzeń w naszym życiu: narodziny dziecka, jego pójście do szkoły, jego odejście z domu celem założenia własnej rodziny, przeprowadzka do innego miasta, zmiana miejsca pracy itd. Wielu zapewne powie, że tych rzeczy nie można porównywać ze śmiercią, że "kaliber" wydarzeń jest tu zupełnie inny. Jednak takie myślenie wynika tylko z tego, że za mało wiemy o śmierci, że nie wiemy (lub nie uznajemy) tego, co śmierć przynosi ze sobą.

Może więc jest już najwyższy czas, by lepiej zająć się śmiercią, celem poznania co nam ona daje. Śmierć bowiem wiele nam zabiera, ale jeszcze więcej daje.

Towarzyszenie w obliczu śmierci [Komentarz Wojciecha Jędrzejewskiego OP]