Te słowa powtarzamy bardzo często, ale nierzadko źle je rozumiemy

Nie czuć się godnym. To jest odczucie, które często nam towarzyszy w życiu duchowym. Prawdziwa religijność nie polega, wszakże na tym, by być ‘godnym’ własną mocą, przemyślnością czy stałością, ale by zdawać się na słowo Pana, czyli ‘być zbawionym’ a nie samemu ‘osiągać zbawienie’.

Słowo na dzisiaj (Mt 8,5-17):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Gdy wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi» Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź!" - a idzie; drugiemu: "Chodź tu!" - a przychodzi; a słudze: "Zrób to!" - a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz - w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu.
Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza:
On wziął na siebie nasze słabości
i nosił nasze choroby.

Komentarz do ewangelii na dziś (1 lipca 2023 r.):

Obraz: Wydarzenia dzisiejszego fragmentu ewangelii dzieją się w Kafarnaum, miejscu, gdzie był dom Szymona Piotra i prawdopodobnie także dom Jezusa, bo tam ‘płacił podatek’. Oczyma wyobraźni zobaczę miejsca i ludzi. Będę świadkiem cudów uzdrowienia.
Myśl: Cud uzdrowienia sługi setnika jest szczególny, ponieważ jest ‘na odległość’. Dokonuje się dzięki wierze poganina. Setnik czuje się niegodny tego, by Jezus ‘wszedł pod jego dach’, do jego domu. Jest wrażliwy i szanuje panujące zwyczaje. Oszczędza Jezusowi łamania zasad. Żydzi, bowiem, nie powinni byli utrzymywać kontaktów z poganami. Setnik ufa władzy Jezusa i sile Jego słowa. Tak, jak w wojsku, należy słuchać poleceń przełożonego. Wiara setnika zadziwia samego Jezusa, a my jego słowa powtarzamy, ilekroć jesteśmy na Mszy św.
Emocja: Nie czuć się godnym. To jest odczucie, które często nam towarzyszy w życiu duchowym. Prawdziwa religijność nie polega, wszakże na tym, by być ‘godnym’ własną mocą, przemyślnością czy stałością, ale by zdawać się na słowo Pana, czyli ‘być zbawionym’ a nie samemu ‘osiągać zbawienie’.
Wezwanie: Proszę Boga o ufność we władzę Jezusa. Podziękuję Mu za obecność nawet wtedy, kiedy pogrążam się w wątpliwościach.
W duchu uniżenia i pokory powtórzę sparafrazowane słowa setnika: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.