Paweł Kosiński SJ

Żyjemy w epoce statystyk. Wszystko jest mierzone, analizowane, prognozowane i oceniane. Nie, to nie tylko domena ekonomii i gospodarki. Dotyka wszystkich aspektów naszego życia. I to zarówno jednostki, jak i społeczności, od najmniejszej, rodzinnej aż po tę ogólnoświatową. Nawet to, co dotyczy naszego ducha, wiary, podlega często analizom i badaniom statystycznym. W efekcie możemy widzieć lepiej zachodzące zjawiska i trendy w grupie społecznej poddanej analizom. Może nam się to nie podobać, może nas to nie przekonywać, ale w takiej rzeczywistości jednak żyjemy.

Tak wiele rzeczy nas rozprasza, tak często z błahych powodów nie umiemy się skupić na tym co najważniejsze. Jezus leczy nasze niepokoje przez łaskę i przez Słowo.

Jezus ukazuje się inny od wyobrażeń. Nawet Jego najbliżsi często im ulegali. Nie narzuca się siłą, nie wymusza posłuchu, nie straszy, nie ma cech wojownika. Wprost przeciwnie. Jest cichy, cierpliwy, pokorny i wyrozumiały, zawsze skoncentrowany na woli Ojca.

Formalizm i bezduszność są wielkim wyzwaniem w życiu religijnym. Jezus przypomina o tym, co najważniejsze. Bóg nie chce zewnętrznego, formalnego kultu. Nie domaga się bezdusznie „ofiar”, zapominając o człowieku. Ta prawda obecna była już w Starym Testamencie.

Wszyscy pragniemy łagodności i pokoju, a tymczasem doświadczamy zmęczenia, znudzenia, lęku z powodu doświadczanych zawodów. Jezus obiecuje ukojenie duszy. Trzeba tylko do Niego przyjść.

Jezus wysławia Boga i akcentuje prostotę oraz zdolność do przyjęcia Jego działań, które nie są zafałszowane ludzką ‘uczonością’. To dla mnie okazja do tego, by z podziwem patrzeć na sposób działania Boga, wbrew schematom, nie ulegając temu, co pozorne.

Jezus wypowiada prorocką groźbę przeciwko ludziom z Korozain, Betsaidy czy Kafarnaum. To tam dokonywało się wiele ‘cudów’, a oni byli zatwardziali w czynieniu zła i niezdolni wyrwać się z takiego zaślepienia.

Wspominany 12 lipca św. Brunon z Kwerfurtu nie jest za bardzo znany i czczony w Polsce, choć uczynił dla niej wiele i tu zginął jako męczennik. Żył na przełomie pierwszego i drugiego tysiąclecia. Otwierała się przed nim kariera duchownego na dworze cesarskim. On jednak wybrał powołanie mnicha i misjonarza. Zafascynowany przykładem św. Wojciecha w młodym wieku oddał życie za Chrystusa na pojezierzu suwalskim. Polskę szczerze pokochał i pragnął jej dobra. Kościół wspomina dzisiaj św. Brunona z Kwerfurtu.

Niepewność i oczekiwanie. Zyski i straty to część ryzyka, jakie podejmujemy w życiu. Dotyczy to też życia duchowego.

Przykłady pociągają, słowa tylko uczą. Ta starożytna prawda powtarza się w każdej epoce. Co mnie napędza w myśleniu i działaniu? Co mnie najbardziej motywuje? Chcielibyśmy, żeby wokół nas byli ludzie, którzy świecą przykładem, dają dowody swojej nieskazitelności w myśleniu i działaniu. Ale tak się dzieje rzadko.

Czynne miłosierdzie to zaangażowanie, podjęte działanie dla dobra bliźniego. Otwarte oczy i serce.

Środowisko, do którego są posłani uczniowie nie jest zbytnio przyjazne. Jezus wzywa ich do roztropności, ale i nieskazitelności. Uczniowie muszą się wykazać zdolnością przewidywania i dostosowywania się do trudnych warunków. Ważna jest też zachęta do wytrwania w ufności, że Bóg jest z nami w każdym momencie.

Jaka jest twoja relacja do słów Jezusa, które czytasz w Piśmie Świętym? Czy umiesz korzystać ze wskazówek, których Bóg udziela ci przez słowa Biblii?

To jest misja dla mnie. Jezus wzywa mnie, bym był skoncentrowany na swoim powołaniu, nie pozwolił się rozpraszać, nie przeżywał życia za innych.

Misja może onieśmielać. Wyzwania mogą blokować. Popatrzę, jak Jezus przeżywa te emocje, jak sobie z nimi radzi. 

Wydaje się nam, że życie to dzieciństwo, dorastanie, potem praca, własna rodzina i starość. Tymczasem to są tylko odpryski życia, skromne jego przejawy. Życie to Miłość, a tu na ziemi dopiero w nią wkraczamy.

Nie żyjemy sami, nie działamy w swoim własnym imieniu. Każdy uczeń Jezusa jest posłany do świata z zadaniem świadczenia o Nim.

Sąd Najwyższy USA odrzucił prawo aborcyjne zalegalizowane w 1973 r. Co to oznacza dla Amerykanów i dla sprawy ochrony życia nienarodzonych? Jak zareagowali na to obywatele USA i jakie są perspektywy rozwiązania kwestii ochrony życia w tym kraju?

W życiu duchowym jest miejsce i na radość i na smutek. Dobrze jest cieszyć się obecnością Pana, ale i ma wielką wartość smutek i post.

"Mateusz był pogardzany przez wielu, ale to nie przeszkodziło Jezusowi, by go powołać. Jemu też nie przeszkadzają moje słabości i grzechy". Przeczytaj komentarz do dzisiejszej Ewangelii.

{{ article.description }}