Tego dnia świętują
Podobnie jak forma żeńska, Benedykta, jest to imię łacińskie, pierwotnie cognomen. Łac. Benedictus i Benedicta notowane są w inskrypcjach jako imiona własne zarówno pogan, jak i chrześcijan. Formalnie są to imiesłowy przeszłe od czasownika benedicere 'dobrze mówić o kimś, (później) dobrze życzyć komuś';...
Zobacz więcejJest to żeńska forma imienia BENEDYKT. W dokumentach polskich Benedykta jest notowana od w. XIII. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Benedicta, ang., hiszp. Benedicta, Benita, bułg. Benedikta, Wenedikta, cz., lit., niem., sł. Benedikta, fr. Benoite, mac. Wenedikta, port. Benedicta, ros. Wenedikta, ukr. Wenedykta,...
Zobacz więcejOdpowiedniki obcojęz.: łac. Ivetta, Ivona; fr. Ivonne, Yvonne, Ivette, Yvette. Iwetta z Huy (między Li-ge a Namur). Po pięcioletnim pożyciu małżeńskim owdowiała. Oddała się wówczas wychowaniu dwóch synów, którzy zostali później cystersami. Poświęciła się następnie posłudze w szpitalu dla trędowatych....
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie tzw. praenomen (imię właściwe) nadawane dziecku w związku z jakąś cechą fizyczną. Pierwotne znaczenie tego imienia to 'mały'. Później mogło być też używane w funkcji cognomen. W tej roli bardzo często występowało w rodzie rzymskim Emiliuszów (gens Aemilia). Na...
Zobacz więcejChrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...
Zobacz więcej