Doświadczamy niepokoju ze strony otaczającego świata. Ukojenie przyniesie poczucie bliskości Boga

Wielokrotnie doświadczamy niepokoju i czujemy się zagrożeni w otaczającym nas świecie. Wewnętrzne ukojenie nie przychodzi od rzeczy, które posiadamy, od możliwości, jakie mamy, ale od poczucia, że jesteśmy w ręku Boga, posłani w Jego misji.

Z ewangelii wg św. Łukasza: 

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.  
Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.

Komentarz do Ewangelii (18.10.2022)

Obraz: W święto św. Łukasza, Kościół proponuje nam do rozważenia fragment ewangelii o wysłaniu siedemdziesięciu dwóch uczniów, aby przepowiadali „przybliżanie się królestwa Bożego”. Posłucham słów, które wypowiada Jezus. Jestem, jak ci uczniowie, wzywany, aby iść i głosić orędzie dobrej nowiny. 

Myśl: Wspólnota wierzących jest apostolska. Nie tylko wybrani są przeznaczeni do misji. Ludzkość czeka na zbawienie, a „żniwo jest wielkie”. Warunkiem przyjęcia misji jest ubóstwo, odrzucenie wszystkiego, co nas obciąża lub odciąga naszą uwagę od niej. Wysłannik świadczy o Chrystusie całym życiem: tym, co i jak mówi, jak postępuje, jak traktuje innych, jakie są owoce jego misji. Św. Ignacy nazywa to „trzecim stopniem pokory”, w którym idziemy za Jezusem pragnąc ubóstwa, tego, co świat odrzuca i wybierając naśladowanie Pana, który niesie krzyż. 

Emocja: Pokój wewnętrzny. Wielokrotnie doświadczamy niepokoju i czujemy się zagrożeni w otaczającym nas świecie. Wewnętrzne ukojenie nie przychodzi od rzeczy, które posiadamy, od możliwości, jakie mamy, ale od poczucia, że jesteśmy w ręku Boga, posłani w Jego misji.

Wezwanie: Poproszę o łaskę otwarcia na misję, którą mi zleca Jezus. Podziękuję za światło Ducha Świętego, który mi towarzyszy w misji. 
Przypomnę sobie jakiś moment, w którym odczułem większe poruszenie serca i postaram się go zapamiętać.