Krzyszof Osuch SJ
Może nie zabrzmi to zbyt prowokacyjnie, jeśli powiem, że gdy Bogu nie udaje się dotrzeć do nas z Orędziem Miłości i obietnicą życia wiecznego po dobroci i drogą rozumu oświeconego Objawieniem, to dociera On do nas „awaryjnie”.
Jezus współcierpi z tymi, którzy tego cierpienia niebawem doświadczą. A to oznacza, że Bóg nie ma upodobania w ludzkim cierpieniu. Nie zwraca się do człowieka z piedestału swej wszechwiedzy:„A widzisz, nie mówiłem? Czyż nie ostrzegałem cię? Teraz cierp za swoje”
Wierność nie wypadła jeszcze z obiegu. I na pewno niejedno ma imię. Możemy być bowiem wierni zadaniu, ideałom, wartościom, Ojczyźnie lub tradycji, w końcu innej osobie: przyjacielowi, żonie, mężowi czy nawet pracownikowi.
W głębi serca pragniemy uczestniczyć w wielkim projekcie, który nas przekracza, a zarazem nadaje kierunek i znaczenie naszym wysiłkom. Któż z nas nie odczuł radości, zauważając pewnego dnia, że swoją pracą dołożył choćby małą cegiełkę do wspólnego dzieła?
Wszyscy Ewangeliści, oprócz św. Jana, podają ważny epizod o Szymonie z Cyreny, który pojawia się na Drodze Krzyżowej, jakby spadł z księżyca. Na co Ewangeliści chcą zwrócić naszą uwagę?
Jan Paweł II wiele razy mówił, że Eucharystia jest źródłem i szkołą prawdziwej miłości.Nie tylko miłości Boga, ale także miłości drugiego człowieka. Także dla nas kontemplacja białej hostii, kielicha jest źródłem niezłomnej wierności w pełnieniu powierzonych nam zadań.
Autorzy Ewangelii unikają podawania drastycznych szczegółów ubiczowania Chrystusa, czy innych zadawanych Mu tortur. Zadowalają się lakonicznym stwierdzeniem: „Został ubiczowany”. To wszystko. O czym jednak piszą nieco więcej?
Jeden z największych paradoksów Męki Chrystusa polega na tym, że śmierć została Mu zasądzona nie dlatego, że Jezus był zły, ale dlatego, że był dobry. Tłum i faryzeuszów raziła dobroć Jezusa, która nie pasowała do ich schematów.
Czego ja szukam, idąc za Chrystusem? Najszczersza odpowiedź pada zazwyczaj wtedy, kiedy doświadczam próby, kiedy dzieje mi się źle, kiedy czuję się rozczarowany, kiedy ogarnia mnie wstyd lub strach przed innymi. Dopóty wszystko rozwija się po mojej myśli, Jezus jest wspaniały
U św. Marka, a zwłaszcza u św. Mateusza zaparcie się Piotra przedstawione jest bardzo dramatycznie. Całe zdarzenie następuje tuż po tym, jak Jezus wyznał przed Wysoką Radą, że jest Mesjaszem i został uznany winnym śmierci.
Cały proces przed Wysoką Radą jest ukartowaną farsą, ponieważ faryzeusze, którzy byli członkami Sanhedrynu, podjęli decyzję o zgładzeniu Jezusa już na początku Jego działalności. Na jakiej podstawie?
Krzyszof Osuch SJ
Odrobina refleksji nad życiem uświadamia nam, że dość łatwo ulegamy różnym iluzjom i błędom. – Czy zatem nie potrzebujemy głosu, który nas upomni i zawróci z błędnej drogi?
Niektórych ludzi ogarnia przerażenie na myśl, że Bóg mógł z góry wszystko zaplanować, nie pozostawiając nam żadnego pola manewru. Sądzą, że skoro cały wszechświat działa jak zdalnie sterowane urządzenie, wybór i kreatywność stają się fikcją.
Tłum to bardzo nośna kategoria socjologiczna. Św. Marek często wspomina, że tłum wprawdzie garnie się do Jezusa, ale nigdzie nie zaznacza, aby te rzesze wyznały szczególną wiarę i przywiązanie do Niego. Raczej odznaczają się swoistą ambiwalencją lub obojętnością.
Wdzięcznością zajęli się ostatnimi czasy również amerykańscy naukowcy, zaliczając ją do grona najprzyjemniejszych uczuć. Z właściwym sobie pietyzmem analizują wdzięczność pod kątem jej pozytywnego wpływu na nastrój człowieka i samoocenę.
Zaskakujące w historii Judasza jest to, że Jezus, wiedząc to, co się wydarzy, wybrał go na apostoła. Udzielił mu takiej samej władzy jak innym uczniom. Zaprosił go też na Ostatnią Wieczerzę. Bo zdradzić może tylko ktoś bliski, a nie obcy.
Wiara nie musi być doskonała i teologicznie wysublimowana, aby Bóg przychylnie na nas spojrzał. "Gdybyście mieli wiarę jak ziarenko gorczycy" (Łk 17, 6). Często ta drobina wyraża się w prozaicznej czynności. To wystarczy.
W Piśmie św. miejsce akcji odgrywa znaczną, najczęściej symboliczną rolę. Tuż przed pojmaniem Jezus modli się w Ogrodzie Oliwnym. Nie w świątyni, w synagodze lub na wierzchołku góry. Czym jest ogród w Piśmie św.?
"Wyrażam najgłębszą ufność, że przy całej mojej słabości Pan udzieli mi każdej potrzebnej łaski, aby sprostać wedle Jego woli wszelkim zadaniom, doświadczeniom i cierpieniom, jakich zechce zażądać od swego sługi w ciągu całego życia".
Męka i Zmartwychwstanie Chrystusa jest sercem Ewangelii i wiary chrześcijańskiej. Dlatego rozważanie Pasji Jezusa nie powinno sprowadzać się jedynie do rzewliwego opłakania cierpiącego Mistrza - rozpoczynamy dwutygodniowe "Rekolekcje z Chrystusem cierpiącym"
{{ article.description }}