Znaki prowadzące przez życie

Autor pomysłu: Wojciech Żmudziński SJ

Adresat: uczniowie klas gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych.

Liczba uczestników: od 12 do 32.

Czas: od jednej do dwóch godzin lekcyjnych

Materiały: plansza ze znakami drogowymi opisanymi jak poniżej.

Przebieg zajęć:

Lękcję poprzedza krótki sprawdzian (lub powtórka) ze znajomości znaków drogowych (można posłużyć się metodą "narada ponumerowanych głów" - w załączniku). Nauczyciel podaje znaczenie poszczególnych znaków w odniesieniu do życia, dzieli uczniów na czteroosobowe grupy i wydaje polecenie, by stworzyli kodeks drogowy opisując w jakich sytuacjach na drodze swojego życia ustawiliby poszczególne znaki. Każdej grupie można dać do opisania po kilka znaków. 

Nie Ty masz pierwszeństwo. Są osoby, którym powinieneś ustąpić miejsca, przyznać rację, poświęcić swój czas, wysłuchać. W niektórych sytuacjach powinieneś wykazać się cierpliwością a w innych być gentelmanem.

Kto przyłożył rękę do pługa i ogląda się za siebie, nie nadaje się do królestwa niebios. Skończ to, co zacząłeś. Nie zawracaj z raz podjętej drogi, gdy okaże się trudna. Nie trać z oczu celu.

Nie trać czasu. Nie ociągaj się w czynieniu dobra. Trzydzieści dobrych uczynków dziennie to nie jest zbyt wiele. Bądź hojny w dobrym. Nie zwalniaj w bezinteresownych gestach wobec innych.

Zakaz trąbienia, buntowania się, kłótni. Cisza i otwarcie się na słuchanie przynosi więcej korzyści niż sprzeczanie się o poglądy. W zgiełku z trudnością usłyszysz głos Boga. Trudno będzie ci zrozumieć dobrze drugą osobę gdy będziesz mówił podczas, gdy ona mówi. Ten znak może także oznaczać zakaz "trąbienia" całemu światu o słabościach i porażkach innych osób.

Inne niebezpieczeństwa i zagrożenia. Szczególnie uważaj, by nie kierować się w życiu tylko tym, co sprawia ci przyjemność. Jedź ostrożnie, by nie dać się zwieźć pozornie łatwej drodze. Bądź czujny.

Skrzyżowanie. Twoje interesy napotykają na interesy drugiej osoby. Należy wówczas wiedzieć, kiedy ustąpić a kiedy nie, kiedy dać pierwszeństwo drugiej osobie, by uniknąć kolizji, wypadku, stłuczki.

Po zakończonej pracy w grupach, przedstawiciele poszczególnych grup prezentują swoje twórcze pomysły i po każdej prezentacji nauczyciel animuje krótka dyskusję. Lekcję kończymy fragmentem z Ewangelii według św. Łukasza i krótko go komentujemy.

Fragment z Ewangelii:

Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: "Deszcze idzie". I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: "Będzie upał". I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne? (Łk 12,54-57).

Komentarz: Bóg stawia nam na drodze życia różne znaki, a my ich nie rozpoznajemy. Jakie Boże znaki dostrzegłeś bądź dostrzegasz w swoim życiu? Pomyśl o tym w domu. To będzie temat kolejnej lekcji.

ZAŁĄCZNIK: Narada ponumerowanych głów (metoda symultanicznego odpytywania)

Cele metody: Powtórka wiadomości, dokonanie przeglądu jakiegoś zagadnienia z symultanicznym (jednoczesnym) zaangażowaniem wszystkich uczniów obecnych na zajęciach.

Materiały: karteczki z opisem poszczególnych znaków drogowych lub karteczki ze znakami drogowymi dla każdej grupy.

Krótki opis: Jako nauczyciele, którzy systematycznie sprawdzają wiedzę swoich wychowanków, borykamy się z problemem bierności całej klasy podczas gdy odpytujemy jednego z uczniów. Pomysłem na jednoczesne zaangażowanie wszystkich uczniów w zajęcia powtórkowe jest metoda zwana "naradą ponumerowanych głów". Można zastosować ją podczas zajęć dotyczących powtórki wiadomości z dowolnego tematu.

1. Nauczyciel dzieli klasę na pięcioosobowe grupy i przydziela każdemu uczniowi w grupie numer od 1 do 5.

Podziału można dokonać rozdając uczniom różnokolorowe karteczki z numerkiem. Powinno być tyle kolorów ile powstanie grup i po pięć karteczek każdego koloru ponumerowanych od 1 do 5. Każdy kolor tworzy osobną grupę.

2. Na stolikach, przy których siedzą grupy, nauczyciel kładzie zestaw kart. Na każdej z nich jest właściwe znaczenie któregoś ze znaków drogowych wykorzystywanych w lekcji.

3. Następnie nauczyciel podnosi do góry jeden ze znaków drogowych i zadaje pytanie: co ten znak oznacza? Zadaniem każdej grupy jest teraz naradzenie się nad odpowiedzią. Po chwili narady ponumerowanych głów, nauczyciel sygnalizuje umówionym znakiem ciszę i wzywa do odpowiedzi jeden numer. Np. "Na pytanie odpowie numer 4 o kolorze czerwonym".

4. Uczeń, który posiadał taki numerek podnosi do góry kartę z właściwą odpowiedzią i następnie ją odczytuję. Pozostałe grupy sprawdzają, czy przygotowały podobną odpowiedź.

5. Zamiast karteczek z opisami, można dać uczniom karteczki ze znakami drogowymi i zadać im pytanie, np. jaki znak jest zakazem wjazdu.