Imiona świętych

Podobnie jak forma żeńska, Benedykta, jest to imię łacińskie, pierwotnie cognomen. Łac. Benedictus i Benedicta notowane są w inskrypcjach jako imiona własne zarówno pogan, jak i chrześcijan. Formalnie są to imiesłowy przeszłe od czasownika benedicere 'dobrze mówić o kimś, (później) dobrze życzyć komuś';...

Jest to imię germańskie złożone z dwóch członów. W pierwszym członie występuje element ed- 'majątek, dziedzictwo' (ten sam, co w imionach Edward, Edmund, Edgar). Drugi człon to -win 'przyjaciel'. Całość można interpretować jako 'przyjaciel dziedzicznej posiadłości' (dziedzictwa). Obok męskiego imienia...

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Candidus, fr. Candide, niem. Candidus, wł. Candido. Doliczono się trzynastu świętych tego imienia. Nie wszyscy zostali dobrze rozpoznani lub dostatecznie jasno przedstawieni w pomnikach przeszłości. Jeden, wspominany 22 września, miał być oficerem sławnej Legii Tebańskiej....

Imię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen od pierwotnego Constans lub Constantius (KONSTANCJUSZ), będące spieszczeniem lub formą posesywną, która oznacza przynależenie do kogoś. Constantinus zatem to 'mały, miły Constans lub Constantius; albo 'należący do Constantiusa'.W Polsce notowane od XV wieku.Odpowiedniki...

Jest to imię wywodzące się z greckiego imienia Prokópios przez łacińskie Procopius. Utworzone zostało od wyrazu pospolitego prokop- 'powodzenie'. Imię to znane jest w Polsce od średniowiecza. Nosił je m.in. jeden z biskupów krakowskich. Obecnie imię występuje tylko sporadycznie. Od tego imienia pochodzą...

Imię pochodzenia greckiego. W pierwszym członie zawarty jest element s-s- 'zdrowy', a w drugim -phron 'duch, umysł'. Obok formy męskiej jest też żeńska forma tego imienia. Obie formy rozpowszechnione są u chrześcijan wschodnich. W Polsce imię to wyjątkowo pojawiało się w XVII w. Odpowiedniki obcojęz.:...