Cud w Kanie Galilejskiej. Dialogi tej historii ukazują nowe horyzonty

Opowiadanie o weselu w Kanie utkane jest z dialogów i nieporozumień, które ukazują nowe horyzonty. Kiedy zabrakło wina, Maryja rozmawia o tym z Jezusem, potem zwraca się do sług. Z kolei Jezus nakazuje "napełnić stągwie", "zaczerpnąć i zanieść staroście weselnemu" wina, które on ocenił jako "dobre". Ewangelista z kolei komentuje znaczenie tego, co się stało.

Słowo na dziś (J 2,1-11) 

Z Ewangelii wg św. Jana: Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Komentarz do Ewangelii (sobota, 26.08.2023)

Obraz: W Uroczystość NMP Częstochowskiej jesteśmy zaproszeni wraz z Jezusem i Jego uczniami na wesele w Kanie Galilejskiej. W sposób szczególny jesteśmy też wezwani do kontemplowania roli Matki Bożej w naszym życiu osobistym i wspólnotowym. Jestem pośród gości tego szczególnego wydarzenia.

Myśl: Opowiadanie o weselu w Kanie utkane jest z dialogów i nieporozumień, które ukazują nowe horyzonty. Kiedy zabrakło wina, Maryja rozmawia o tym z Jezusem, potem zwraca się do sług. Z kolei Jezus nakazuje "napełnić stągwie", "zaczerpnąć i zanieść staroście weselnemu" wina, które on ocenił jako "dobre". Ewangelista z kolei komentuje znaczenie tego, co się stało. To zwyczajność życia, a zarazem symboliczne pytanie: gdzie się podziała nasza miłość, radość życia, do której jesteśmy stworzeni, a z której nas grzech odziera. Z Jezusem – Słowem – możemy ponownie smakować wina życia, ofiarowanego nam w obfitości.

Emocja: Początek znaków i "uwierzyli" uczniowie. Jezus realizuje swoje obietnice pośród zwyczajnego życia, w "normalnych" okolicznościach. Wszystko może posłużyć do przylgnięcia do Niego. On jest źródłem życia i powołania. On jest pośród naszych radości i smutków. Pójście za Nim dokonuje się pośród zwyczajnych wydarzeń.

Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia Matki i otwarcia się na działanie Boga, nawet wtedy, kiedy sytuacja wydaje się być beznadziejna. Podziękuję za bliskość Maryi i Jej wstawiennictwo. 
Oddam się w opiekę Matce: "Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać. Panno Chwalebna i Błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj. Amen".