Tego dnia świętują
Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: al- / adal 'szlachetny' i -funs 'szybki, chętny, życzliwy'. W literaturze często bywa pisane w postaci Alphonsus, ale formą poprawną jest pisownia Alfons. Było to częste imię królów hiszpańskich. W dawnej Polsce imię to pojawiało się rzadko. Popularyzuje...
Zobacz więcejJest to imię łacińskie utworzone od imienia Just (Iustus) za pomocą przyrostka -inus, który tworzył przymiotniki przynależnościowe. Justyn (Iustinus) to 'przynależący do Justa (Iustusa)'. Imię w Polsce poświadczone w 1222 r., ale nigdy nie stało się zbyt popularne. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Justinus,...
Zobacz więcejDwuczłonowe imię germańskie, złożone z elementów kuoni- (küene) 'śmiały' i -rat 'rada'. Całość znaczy: 'śmiały w radzie'. Było to imię kilku niemieckich cesarzy Św. Cesarstwa Rzymskiego, a od nich przejęte zostało przez książąt śląskich i mazowieckich (np. Konrad Mazowiecki). Nosił je też (jako drugie)...
Zobacz więcejSłowiański odpowiednik imienia Elpidja, imienia pochodzenia greckiego, które wywodzi się od słowa elpís, -dos 'nadzieja'; występowało w formie męskiej (Elpidius) i żeńskiej Elpide (Elpis, -dis). Powstało zaś ono w kręgu chrześcijan mówiących po grecku i jest użytą w funkcji imienia nazwą cnoty boskiej.W...
Zobacz więcejChrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...
Zobacz więcej