Imiona świętych

Imię pochodzenia greckiego. Greckie Andréas genetycznie jest zdrobnieniem dwuczłonowych imion męskich typu Andróbulos, Androgénes, Androkrátes, Andromedes, Andrón-kos itd., bardzo rozpowszechnionych, a zawierających wyraz an-r (gen. andrós) 'mąż, mężczyzna' w części pierwszej. W całym chrześcijaństwie...

Imię pochodzące z języka łacińskiego od słów bonum 'dobro' i fatum - 'wróżba, los'. Było to imię wróżebne i oznaczano nim człowieka 'dobrej wróżby, dobrego losu'. W dawnych tekstach łacińskich występuje to imię w formie Bonifatius (po grecku zapisywane jako Bonifátios). Dopiero w późniejszym piśmiennictwie...

imię pochodzenia germańskiego. Pierwot­nie było to prawdopodobnie przezwisko okreś­lające kolor włosów jakiegoś człowieka: kolor ciemny, brązowy (por. pol. brunatny, brunet). Kolor ten często w legendach germańskich łączony bywa z osobą najwyższego boga - Wodana.W Polsce jest to imię rzadkie, poświadczo­ne...

Imię męskie późnogreckie. Eusébeios to pierwotnie przymiotnik użyty dla określenia jednego z miesięcy na cześć cesarza rzymskiego Antonina Piusa (= Pobożnego). Gramatycznie utworzony jest od starszego przymiotnika eusebés 'pobożny, sprawiedliwy'. Ze średniowiecza spotykamy u nas tylko jednego księdza...

Łacińskie Felix to jedno z najczęstszych rzymskich cognominów. Imię to nosili często wyzwoleńcy. Felix = 1. urodzajny, 2. szczęśliwy. Było to imię męskie; dla kobiet chętniej używano imienia Felicitas (uosobienie szczęścia, sama szczęśliwość) albo też zdrobnienia Felicula. W Polsce imię to spotykamy...

Jest to imię germańskie, częste w domach panujących Niemiec. Złożone jest z elementów: heim- 'ojczyzna' i -rihhi 'władca'. Całość interpretować można jako 'pan domu, władca ojczyzny'. W historii znamy cesarzy tego imienia. Nosili je też królowie francuscy i polski król Henryk Walezy. W Polsce jest to...

Żeńska forma imienia JAN, utworzona od jego formy spolszczonej i to dopiero w czasach nowszych. W średniowieczu znana była forma Janna, Jana. W innych językach jej odpowiednikiem jest JOANNA, uważana u nas za imię odrębne. Janina znana jest także w jęz. litewskim i rosyjskim.

Jest to imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie tzw. praenomen (imię właściwe) nadawane dziecku w związku z jakąś cechą fizyczną. Pierwotne znaczenie tego imienia to 'mały'. Później mogło być też używane w funkcji cognomen. W tej roli bardzo często występowało w rodzie rzymskim Emiliuszów (gens Aemilia). Na...

Chrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...

Jest to późnorzymska forma imienia greckiego (macedońskiego) Berenik- (zob. BERENIKA). W wiekach średnich imię to tłumaczono jako ier- eik-n 'święte oblicze' i łączono z tym podanie o -chuście Weroniki-. Imię to znane jest w Polsce od średniowiecza, choć nigdy nie zyskało dużej popularności. Formy spieszczone...