Imiona świętych

Imię męskie rzadko używane. Wywodzi się z późnogreckiego Aleksis, co pierwotnie było spieszczeniem imienia dwuczłonowego typu Aleksídemos, Aleksíbios z cząstką aleksi- w części pierwszej (od czasownika aléks-, jak w Aleksander). W Polsce Aleksy (może nawet wymawiane Alekszy) znane od 1224 r. w kilku...

Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od participium perfecti passivi (imiesłowu przeszłego biernego) czasownika dono, -avi, -atum 'dać, darować'. Donat (Donatus) to chłopiec 'dany przez Boga'. Jest to imię synonimiczne do teoforycznych imion: Adeodatus, Teodor, Natanael. Polskim odpowiednikiem może...

żeński odpowiednik imienia Donat. Łacińskie donatus oznacza "darowany przez Boga". Donata obchodzi imieniny 17 lutego, 7 kwietnia, 21 maja, 17 lipca, 7 sierpnia, 5 października.Patronką tego imienia jest m. in. św. Donata, jedna z wczesnych świętych Kościoła katolickiego.

Jest to imię wywodzące się z języka włoskiego. Pochodzi ono od określenia francesco 'Francuz, Francuzik', jakim kupiec Piotr Bernardone nazwał swego syna Jana, kiedy wrócił z Francji. W Asyżu zaczęto powszechnie nazywać chłopca tym określeniem. Pod takim imieniem znany jest powszechnie. Na popularność...

To imię wywodzi się z Egiptu, od tamtejszych Greków. Nie wiadomo, czy jest to przekład grecki jakiegoś imienia egipskiego, czy już przez Greków utworzone. W części pierwszej mamy tu imię bogini Izydy (Isis), w drugiej zaś temat ten sam, co w wyrazie d-ron 'dar', jak np. w imieniu Theo-doros, czyli Izydor...

Imię łacińskie pochodzące od imienia Juliusz (Julius), utworzone za pomocą przyrostka -anus. Taki przyrostek dodawali do swego nomen gentilicium wyzwoleńcy i adoptowani. Utworzone w ten sposób cognomen dodawali z kolei do pełnego nazwiska pana lub adoptującego, który przyjmował ich do swego rodu. Znamy...

Imię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen od pierwotnego Constans lub Constantius (KONSTANCJUSZ), będące spieszczeniem lub formą posesywną, która oznacza przynależenie do kogoś. Constantinus zatem to 'mały, miły Constans lub Constantius; albo 'należący do Constantiusa'.W Polsce notowane od XV wieku.Odpowiedniki...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od gentilicium Silvius sufiksem -inus (wskazującym na pochodzenie od kogoś lub zdrabniającym, spieszczającym). Silvinus to 'syn Silviusa lub mały, kochany Silvius'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Silvinus, fr. Silvin, wł. Silvino. Doliczono...

Jest to słowiańskie imię złożone, w którego członie pierwszym występuje temat czasownika zbyć, pozbyć, a w członie drugim rzeczownik -gniew. Imię to znamy z kronikarskich przekazów. Nosił je m.in. brat przyrodni Bolesława Krzywoustego, a także kardynał Zbigniew Oleśnicki. W dokumentach imię poświadczone...

Imię to pochodzi prawdopodobnie ze skrócenia imienia greckiego Lukanós i funkcjonuje jako spieszczenie (forma hipokorystyczna). Odpowiadałoby znaczeniowo imionom łacińskim: Lucius 'urodzony o świcie', Lucanus 'pochodzący z Lukanii'. W Polsce imię poświadczone zostało w formach: Łukasz (1306) i Łuka...