Tego dnia świętują
Było to pierwotnie imię męskie, od którego już w starożytności urobiono imię żeńskie Aleksándra. Należy do bardzo starych greckich (Aléksandros) imion dwuczłonowych. Pierwsza część składowa wywodzi się od czasownika aléks- 'bronię, wspomagam', a druga od rzeczownika anér (gen. andrós) - 'mąż, mężczyzna'....
Zobacz więcejImię męskie rzadko używane. Wywodzi się z późnogreckiego Aleksis, co pierwotnie było spieszczeniem imienia dwuczłonowego typu Aleksídemos, Aleksíbios z cząstką aleksi- w części pierwszej (od czasownika aléks-, jak w Aleksander). W Polsce Aleksy (może nawet wymawiane Alekszy) znane od 1224 r. w kilku...
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego. Greckie Andréas genetycznie jest zdrobnieniem dwuczłonowych imion męskich typu Andróbulos, Androgénes, Androkrátes, Andromedes, Andrón-kos itd., bardzo rozpowszechnionych, a zawierających wyraz an-r (gen. andrós) 'mąż, mężczyzna' w części pierwszej. W całym chrześcijaństwie...
Zobacz więcejimię to wywodzi się z języka francuskiego i stanowi zdrobniałą formę imienia Anna. Od XVII w. używane jest już jako imię samodzielne. W Polsce popularne od lat 60. XX w.Formy zdrobniałe imienia Aneta to Anetka, AniaOdpowiedniki obcojęz.; ang.-Annette, Annetta, fr., niem.-Annette, węg.-Anetta
Zobacz więcejTo jedyne w językach słowiańskich imię złożone, z imiesłowem biernym (-dan) w części drugiej. W związku z tym niektórzy badacze uważają, że Bogdan, starsze Bogodan, zostało przejęte przez Słowian od irańskich Scytów (Baga-data-), z zastąpieniem imiesłowu irańskiego data- w części drugiej przez równoznaczny...
Zobacz więcejTo znane i popularne w Polsce imię jest pochodzenia germańskiego. Na gruncie germańskim było imieniem złożonym, w którym obie części składowe, tj. hadu- i -wig, miały to samo znaczenie - 'walka'. Bardzo dobrze znamy to imię z historii Polski. Dziś najczęściej kojarzy się nam z osobą Jadwigi, królowej...
Zobacz więcejJako imię własne pojawia się już u starożytnych Greków. Greckie Lé-n było pierwotnie zdrobnieniem imion dwuczłonowych typu Le--chár-s lub też Auto-lé-n, Panta-lé-n. W imionach tych zmieszały się dwa wcześniejsze typy, z wyrazem laós (lé-s) 'lud' oraz lé-n (gen. leontos) 'lew'. Samo skrócenie Lé-n rozumieli...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się z rodowego cognomen jednej z gałęzi rodu Claudia. Najczęstszym praenomen w tym rodzie był Marcus, od którego Marcellus bezpośrednio się wywodzi (sufiks -ellus). Ród Marcelli był pierwotnie rodem plebejskim, a z czasem stał się patrycjuszowskim. Ze starożytności...
Zobacz więcejJest to forma żeńska imienia MARCELIN. Obok imienia Marcelina jest też w użyciu imię MARCELA. W Polsce są to imiona rzadko spotykane, od których formą zdrobniałą jest Marcysia, Marcelka. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Marcellina, fr. Marcelline, niem. Marcellina, Marzeline, wł. Marcellina. Marcelina...
Zobacz więcej