Imiona świętych

Jest to najprawdopodobniej grecka postać frygijskiego imienia o niejasnym znaczeniu. W Kościele zachodnim rzadko używane w krajach romańskich. W Kościele wschodnim częste, szczególnie w Rosji, w formie Awierkij, która pochodzi z bizantyńskiej postaci Aberkios wymawianej Awerkios. W Polsce jako imię...

To męskie imię greckie należy do bardzo starych imion dwuczłonowych. Greckie Phílippos interpretuje się zwykle jako złożenie, w którego części pierwszej występuje temat przymiotnika phílos 'przyjaciel, miłośnik', a w części drugiej rzeczownik híppos 'koń'. Całość znaczyć więc może 'lubujący się w koniach,...

Jest to polskie imię literackie, utworzone przez Słowackiego na wzór rzymskich cognominów za pomocą formantu -anus od łacińskiej podstawy, którą stanowi słowo cor, cordis 'serce, umysł, uczucie, odwaga, rozum'. Kordian zatem to człowiek, który cały jest rozumem, odwagą i uczuciem. Imię to nosi bohater...

Jest to imię o niejasnej etymologii. Być może łączy się etymologicznie z rzymskim męskim imieniem Cordus i wtedy znaczyłoby 'późno urodzona'. Może też jednak być to formacja pseudołacińska, od cor, cordis 'serce' z przyrostkiem -ula, na wzór Ursula (=Urszula). W Polsce imię Kordula poświadczone jest...

Jest to imię łacińskie, z pochodzenia nomen gentilicium (gens Maria). Z historii starożytnej znamy Gajusza Mariusza (Caius Marius 156-86 przed Chr.), polityka i wodza rzymskiego. W Polsce imię poświadczone wyjątkowo w 1221 r. W nowszych czasach (XX w.) stwierdzamy jego pewne rozpowszechnienie. Odpowiedniki...

Imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie był to użyty w funkcji cognomen przymiotnik severus, -a, -um 'surowy, poważny'. Należało w Rzymie do popularniejszych cognominów. W latach 193-235 w Rzymie panowała dynastia Sewerów, do której należeli m.in. Septymiusz Sewer, Karakalla, Heliogabal, Aleksander...