Imiona świętych

Dwuczłonowe imię męskie pochodzenia germańskiego. W części pierwszej występował temat na -n- rzeczownika bero, bern, średnio-wysoko-niem. ber 'niedźwiedź', a w drugiej temat przymiotnika hart 'mocny, potężny'. Bern-hart to (wojownik) 'o niedźwiedziej sile'. Germanowie roznieśli je po całej Europie Zachodniej,...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, które etymologicznie łączy się z wyrazem caelum 'niebo'. Obok formy Celina (Caelina) istnieje też forma Caelia oraz imiona męskie: Celinus (Caelinus) i Caelius. W Polsce jest to imię rzadkie. Częściej pojawia się od wieku XIX pod wpływem francuskim w warstwach inteligenckich. Odpowiedniki...

Imię słowiańskie złożone z elementów dobro- (temat przymiotnikowy na -o, por. DOBROGOST) i -mił. Całość interpretować można jako 'miły dobru, miłujący dobro'. Od imienia tego pochodzi nazwa miejscowa Dobromil. Imię poświadczone już w XII w. Obok imienia męskiego występuje też żeńskie imię Dobromiła,...

Imię hebrajskie Elisheba, z grupy imion teoforycznych z elementem el- 'Bóg'. Całość interpretować można jako 'Bóg moją przysięgą'. Do Europy przyszło wraz z chrześcijaństwem. Spopularyzowało się dzięki św. Elżbiecie - matce Jana Chrzciciela i św. Elżbiecie Węgierskiej. Było to imię dość częste w rodzinach...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od przymiotnika hilaris, -e (lub hilarus, -a, -um) - 'wesoły, pogodny' (por. gr. hilarós). W Polsce imię poświadczone w r. 1204 i 1388 w formie Ilary. Znane jest z żartobliwego wiersza dla dzieci -o panu Hilarym, który zgubił okulary-. Odpowiedniki...

Jest to imię biblijne, wywodzące się z hebrajskiego Jaaqob - 'niech Bóg strzeże'. Ludowa etymologia łączy je z rzeczownikiem aqueb 'pięta' (aluzja do Rdz 25, 26: -zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub-). Warto dodać, że to samo imię odnaleziono też w Mezopotamii,...

Jest to forma żeńska imienia Pelagiusz. Pelagia, podobnie jak męskie Pelagiusz, wywodzi się z języka greckiego (za pośrednictwem łacińskim), od przymiotnika greckiego pelágios, pelagia 'morski'. W mitologii greckiej Afrodyta nosiła przydomek Pelagia. W łacinie (np. u Horacego) występuje tłumaczenie w...

Imię to, podobnie jak żeńska jego forma PELAGIA, pochodzi z greki, od przymiotnika pelágios 'morski'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Pelagius, ang., niem. Pelagius, fr. Pélage, wł. Pelagio. Sześciu Pelagiuszy widnieje w martyrologiach. Tutaj krótko przedstawimy pięciu. Szósty, eremita hiszpański, wymieniany...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego. Rzymianie posiadali cognomen męskie Ursulus i żeńskie Ursula. Były to zdrobnienia od wyrazów pospolitych ursus 'niedźwiedź', ursa 'niedźwiedzica', czyli mniej więcej znaczyłoby Niedźwiadek i Niedźwiedziczka. W Polsce znane jest to imię od średniowiecza w formach:...