Tego dnia świętują
Imię żeńskie, dawniej w Polsce nie spotykane. Dziwnym zrządzeniem losu, znane w średniowieczu imię męskie Anioł (z łac. Angelus), od którego wywodzi się śląskie nazwisko Anioła, wyszło całkiem z użycia, natomiast pojawiło się, zapewne w XVIII w., żeńskie imię Aniela z włosko-łac. Angela. Biorąc dosłownie...
Zobacz więcejTo męskie imię greckie należy do bardzo starych imion dwuczłonowych. Greckie Phílippos interpretuje się zwykle jako złożenie, w którego części pierwszej występuje temat przymiotnika phílos 'przyjaciel, miłośnik', a w części drugiej rzeczownik híppos 'koń'. Całość znaczyć więc może 'lubujący się w koniach,...
Zobacz więcejJest to imię biblijne, wywodzące się z hebrajskiego Jaaqob - 'niech Bóg strzeże'. Ludowa etymologia łączy je z rzeczownikiem aqueb 'pięta' (aluzja do Rdz 25, 26: -zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub-). Warto dodać, że to samo imię odnaleziono też w Mezopotamii,...
Zobacz więcejJest to hebrajskie imię teoforyczne: Jirmejahu 'Bóg Jahwe dźwiga, Jahwe podnosi, wywyższa'. Biblia grecka transkrybuje to imię jako Jeremías. Nosił to imię jeden z proroków -większych-, który żył w VII w. przed Chr. W źródłach polskich poświadczone jest od w. XV w formach: Jeremijasz, Jeremija, Jeremi,...
Zobacz więcejJest to imię męskie pochodzenia semickiego, teoforyczne, hebr. (Jehoszafat), oznaczające "Bóg osądził"; jego synonimem jest imię Abidan. W Polsce była w użyciu również forma Józefat lub Józafat, powstała przez pomieszanie Jozafata z Józefem. Do pewnej popularności tego imienia w Polsce przyczynił się...
Zobacz więcejJest to imię hebrajskie, złożone z Jo (skrót z Jeho, Jahwe 'Bóg') i z czasownika jasaf 'przydać'. Joseph lub Jehoseph znaczy 'niech pomnoży Bóg (domyślnie) dobra' albo 'niech przyda Pan (drugiego syna)'. Należy więc ono do grupy imion teoforycznych (zawiera element Jeho 'Bóg'). W Polsce jest to bardzo...
Zobacz więcejJest to imię męskie pochodzenia słowiańskiego: Lubo-mir, z członem przymiotnikowym luby 'miły' w części pierwszej. Drugim członem jest temat rzeczownikowy mir 'pokój'. Imię poświadczone w dokumentach od 1336 r. Od imienia tego pochodzi nazwa miejscowa Lubomierz, a także nazwiska: Lubomirski, Lubomski,...
Zobacz więcej