Tego dnia świętują
Jest to imię semickie z grupy imion teoforycznych. Zawiera element el- 'Bóg, Pan' - podobnie jak wiele imion semickich. Całość interpretować można jako 'Bóg jest moją światłością'. Imię to występuje też w postaciach: Ellinor, Alinor. W Polsce jest to niezbyt popularne imię żeńskie. Nosiła je żona króla...
Zobacz więcejŁacińskie Felix to jedno z najczęstszych rzymskich cognominów. Imię to nosili często wyzwoleńcy. Felix = 1. urodzajny, 2. szczęśliwy. Było to imię męskie; dla kobiet chętniej używano imienia Felicitas (uosobienie szczęścia, sama szczęśliwość) albo też zdrobnienia Felicula. W Polsce imię to spotykamy...
Zobacz więcejW Polsce to imię wśród ludzi świeckich nie występuje. Spotkać się z nim można wśród zakonników. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fortunatus, fr. Fortuné, Fortunat, wł. Fortunato. Fortunat, biskup Todi (Umbria, Włochy). Znamy go właściwie stąd tylko, że wspomina o nim w swych Dialogach św. Grzegorz Wielki,...
Zobacz więcejChrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hrot- / rod- / rot- 'sława' i -berth / -beraht 'znakomity'. Najstarsza forma tego imienia brzmiała Hrodebert. Różnymi dialektycznymi pierwotnie formami są dzisiejsze samodzielne imiona Ruppert i Ruprecht (niemieckie). Z historii dobrze jest...
Zobacz więcejZlatynizowana forma germańskiego imienia złożonego z członów: theud-/diot- 'lud, naród, plemię' i -haris/-charis 'wojsko'. Czasem utożsamiano je z greckim Teodorem. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theudarius, Theuderius, ang., niem. Theodarius, Theoderis.
Zobacz więcej