Tego dnia świętują
Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, ale do nas przyszło z języka francuskiego. Na gruncie germańskim było to pierwotnie imię skrócone od imion dwuczłonowych typu Adalberga, Adalgundis, Adalheid, Adallinda, w których w części pierwszej występował rzeczownik adal 'szlachetny ród, szlachetny stan' (niem....
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego - od słowa erastós 'miły, kochany'. Formą męską był Erastós, a żeńską Erast- / Erasta. W Polsce nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Erastus, ang. Erastus, ros. Erast, wł. Erasto. Erast z Koryntu. W Rz 1, 23 apostoł wymienia go pośród wpływowych osobistości gminy korynckiej,...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego, od pospolitego słowa felicitas, -atis 'urodzaj, szczęśliwość, błogosławieństwo'. Obok imienia Felicyta (Felicita) 'uosobienie szczęścia, szczęśliwość' w użyciu było też imię zdrobniałe Felicula. W Polsce imię to jest bardzo rzadkie; pojawiło się najpewniej pod wpływem...
Zobacz więcejBardzo popularne imię łacińskie, genetycznie cognomen od słowa pospolitego clemens, -tis 'łagodny, spokojny, cichy'. Nosili je często niewolnicy i wyzwoleńcy. Również często używane jako imię chrześcijańskie. W Polsce poświadczone już w 1203 r. w formie Klemens, w 1428 w formie Klimens, a także w formach:...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone od pierwotnego Clemens (zob. KLEMENS). Clementinus to 'należący do Clemensa, pochodzący od Clemensa' lub 'mały, kochany Clemens'. W polskich źródłach poświadczone już od średniowiecza (XV w.). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Clementinus,...
Zobacz więcej