Imiona świętych

Imię żeńskie pochodzenia greckiego. U Greków istniały dwa imiona bardzo podobne: męskie D-rótheos i żeńskie D-rothéa. W części pierwszej tych imion dwuczłonowych występuje rdzeń od rzeczownika d-ron 'dar', a w drugiej, odpowiednio, theós 'bóg', ewentualnie theá 'bogini'. Dlatego D-rothéa bywa rozumiana...

Jest to imię męskie późnogreckie. Utworzone zostało od przymiotnika eúlogos 'mądry, wymowny', a także 'sławny, chwalący Boga' itd. Zapewne dopiero chrześcijańskie. W Polsce Eulogiusz, z łac. Eulogius, jest znany od średniowiecza, ale pojawia się rzadko. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Eulogius, fr. Euloge,...

Jest to żeńska forma łacińskiego imienia Lucius (zob. LU­CJUSZ). Pier­wotnie oznacza­ło ono dziew­czynkę 'urodzoną o wschodzie słoń­ca'.W Polsce poświadczone już w 1208 r. w formie Łucyja i w formie Łucza lub Luca (1431). Imię to musiało mieć znaczną popular­ność, gdyż wiążą się z nim pewne praktyki...

Jest to imię germańskie, złożone z członów: wille- 'chęć, wola' i -helm 'opieka, pomoc'. Było to częste imię w rodzinach dynastycznych Niemiec, Anglii, Holandii. Obok formy męskiej imienia w użyciu jest też forma żeńska - Wilhelmina. Imię to pojawia się w Polsce w w. XIV, ale nigdy nie osiąga większej...

Jest to żeńska forma łacińskiego imienia Lucius (zob. LUCJUSZ). Pierwotnie oznaczało ono dziewczynkę 'urodzoną o wschodzie słońca'. W Polsce poświadczone już w 1208 r. w formie Łucyja i w formie Łucza lub Luca (1431). Imię to musiało mieć znaczną popularność, gdyż wiążą się z nim pewne praktyki magiczne,...