Imiona świętych

Jest to imię męskie pochodzenia germańskiego, częste w Hiszpanii. Składa się z członu hild- 'walka, potyczka' i -funs 'gotowy'. Ildefons zatem to -gotów do walki-. W dawnej Polsce imię nie występuje. Pojawia się pod wpływem obcym pod koniec XVIII w. W pierwszej połowie XIX w. imię zaczyna być modne....

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Illuminatus 'oświecony'. W Polsce bardzo rzadko notowane, przede wszystkim jako imię zakonne. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Illuminatus, wł. Illuminato. W repertoriach hagiograficznych odnajdujemy dwóch błogosławionych, którzy nosili to imię. Tu kilka...

Jest to żeńska forma męskiego imienia ILLUMINAT. Hagiografowie znają dwie święte tego imienia. Tu znów tylko o jednej, która była może sławniejszą, ale bynajmniej nie lepiej rozpoznaną. Illuminata z Todi. Martyrologium Rzymskie wspomina ją pod dniem 29 listopada, natomiast jej Passio pochodzi z IX...

Jest to imię pochodzenia greckiego, utworzone od nazwy etnicznej Hyllos (członek ludu w Dalmacji) lub od imienia najstarszego syna Heraklesa - Hyllosa. Struktura imienia wskazuje na pochodzenie patronimiczne. W Polsce sporadycznie notowana żeńska postać Illidia. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Illydius,...

Ilona jest węgierską formą imienia Helena.Helena too mitologiczne imię (córka Zeusa, żona Menelaosa) może pochodzić od greckiego słowa hel- 'blask, jasność' lub helán- 'pochod­nia'. Istnieje też inna teoria pochodzenia tego imienia. Może wywodzić się od słowa helené 'kosz trzcinowy'. Co roku odbywały...

To imię celtyckie; walijski odpowiednik irlandzkiego Ultyd 'pochodzący z Ulsteru'. W Polsce imię nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Iltutus, Iltud, Ulltyd, ang., niem. Illtut, Iltut, Ulltyd. Iltut z Glamorgan. Początkowych wiadomości o nim dostarcza nam Vita s. Samsonis (BHL 7478-7479). Ukazuje...

Wywodzi się od zdrobniałej formy niemieckiej odmiany imienia Elżbieta - Elizabeth - Ilse.Imię hebrajskie Elisheba, z grupy imion teoforycznych z elementem el- 'Bóg'. Całość interpretować można jako 'Bóg moją przysię­gą'. Do Europy przyszło wraz z chrześcijań­stwem. Spopularyzowało się dzięki św. Elżbie­cie...

Jest to irlandzka postać normandzkiego imienia Ivarr (Ivor, Ifor), będącego spieszczeniem dwuczłonowego imienia germańskiego Ingmar lub szwedzką formą imienia Jan. W Polsce nie używane, choć rzadko występują: Ingemar, Ingmar. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Imar, Ivar, ang. Eibhear, Heber, Ivor. Imar...

Jest to oboczna forma germańskiego imienia dwuczłonowego Emenert, które składa się z em - heim 'wieś, ojcowizna, ojczyzna' oraz -bert 'jaśniejący, błyszczący znakomity'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Imbertus, ang., fr. Imbert, niem. Ibert, Emebert. Dwóch o tym imieniu wymieniają repertoria hagiograficzne....