Imiona świętych

To powstała na gruncie francuskim forma imienia germańskiego Aloisia, Eloise, będącego żeńskim odpowiednikiem imienia Alojzy. W tradycji europejskiej dobrze znamy to imię, które nosiła ukochana Piotra Abelarda (1079-1142), filozofa i teologa francuskiego. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Heloisa, Aloisia,...

Bardzo popularne imię łacińskie, genetycznie cognomen od słowa pospolitego clemens, -tis 'łagodny, spokojny, cichy'. Nosili je często niewolnicy i wyzwoleńcy. Również często używane jako imię chrześcijańskie. W Polsce poświadczone już w 1203 r. w formie Klemens, w 1428 w formie Klimens, a także w formach:...

Wywodzi się z języka greckiego. Greckie Christophóros to użyty w charakterze imienia własnego przymiotnik christophóros, spotykany w dwóch znaczeniach: 1) 'przynoszący, rodzący Chrystusa' (jako przydawka do Betlejem) oraz 2) 'noszący (w sobie), wyznający Chrystusa'. Formalnie imię to przypomina stare...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen rzymskie będące spieszczeniem innego cognomen: Longus lub formą posesywną, wyrażającą 'przynależność do Longusa'. Znane w czasach pogańskich i wczesnochrześcijańskich. W Polsce bywa notowane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Longinus, Longuinus, Longius,...

Jest to imię pochodzenia germańskiego. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'. Było to częste imię królów frankońskich, które pierwotnie zapisywano jako Clodvig, Clodwig, Chlodwig, Chludwig. Po zaniku nagłosowego ch- powstała forma...

Jest to żeńska forma imienia LUDWIK. Ze średniowiecza imię poświadczone jest u nas wyjątkowo w r. 1476 w formie Łodwiga. Popularność imienia wzrosła najpewniej w sferach dworskich dopiero za czasów króla Władysława IV, którego żoną była Maria Ludwika Gonzaga, księżniczka mantuańska. Odpowiedniki obcojęz.:...