Tego dnia świętują
Jest to imię pochodzenia greckiego: Agathós, od przymiotnika agathós, agath- 'dobry, dobra'. Końcowe -n wywodzi się z łacińskich przypadków zależnych: Agatho, -onis, podobnie jak Otto, -onis. W Polsce nosił je Agaton Giller (1831-1887), członek Rządu Narodowego w 1863 r., działacz polityczny, pisarz...
Zobacz więcejImię litewskie, w Polsce dosyć popularne. Imię to nosiła córka Kiejstuta, żona księcia Janusza Mazowieckiego, która na chrzcie otrzymała imię Anna. Etymologia imienia jest trudna do wyjaśnienia. Element -ut pełni funkcję zdrabniającą. Człon pierwszy łączyć można z nazwiskami lit.: Danejko, Danejkowicz...
Zobacz więcejImię słowiańskie złożone z elementów dobro- (temat przymiotnikowy na -o, por. DOBROGOST) i elementu -sław. Dobrosław to człowiek 'dobrej sławy, mający dobrą sławę'. Element -sław traktowany był już jako sufiks i mógł tworzyć wiele imion. Obok imienia męskiego poświadczone jest też żeńskie imię Dobrosława....
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejForma oboczna imienia NIKANDER. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nicanor. W literaturze hagiograficznej pojawia się zaledwie dwóch świętych tego imienia. Jeden z nich należy do Męczenników Damasceńskich, o których w aneksie. Drugim jest Nikanor, diakon. Znamy go wyłącznie z Dziejów Apostolskich (6, 5-6)....
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie tzw. praenomen (imię właściwe) nadawane dziecku w związku z jakąś cechą fizyczną. Pierwotne znaczenie tego imienia to 'mały'. Później mogło być też używane w funkcji cognomen. W tej roli bardzo często występowało w rodzie rzymskim Emiliuszów (gens Aemilia). Na...
Zobacz więcejJest to imię germańskie, złożone z członów: wille- 'chęć, wola' i -helm 'opieka, pomoc'. Było to częste imię w rodzinach dynastycznych Niemiec, Anglii, Holandii. Obok formy męskiej imienia w użyciu jest też forma żeńska - Wilhelmina. Imię to pojawia się w Polsce w w. XIV, ale nigdy nie osiąga większej...
Zobacz więcej