Tego dnia świętują
Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, należące do tzw. imion dwuczłonowych z członem adal- 'szlachetny ród', np. Adalberga, Adalgundis, Adalfrida; całość znaczyła mniej więcej - 'posiadająca szlachetny ród, wywodząca się ze szlachetnego rodu'. W Polsce pojawiło się to imię bardzo wcześnie: według niektórych...
Zobacz więcejJest to imię żeńskie pochodzenia litewskiego, dobrze znane z lektury Konrada Wallenroda. Nosiła je córka Gedymina, żona Kazimierza Wielkiego (na chrzcie otrzymała imię Anna). Etymologia imienia niejasna. Forma z -l- jest formą zlatynizowaną. W litewskim przed spółgłoską twardą powinno być -ł-. Znany...
Zobacz więcejByło to pierwotnie imię męskie, od którego już w starożytności urobiono imię żeńskie Aleksándra. Należy do bardzo starych greckich (Aléksandros) imion dwuczłonowych. Pierwsza część składowa wywodzi się od czasownika aléks- 'bronię, wspomagam', a druga od rzeczownika anér (gen. andrós) - 'mąż, mężczyzna'....
Zobacz więcejTo żeńskie imię pochodzenia greckiego (zob. ALEKSANDER). W Polsce notowane w źródłach od wieku XIV, w formach: Aleksandra i Oleksandra. Należy u nas do imion dość popularnych, do czego przyczyniła się m.in. powieść H. Sienkiewicza Potop. Imię to nosiła siostra Władysława Jagiełły, żona ks. mazowieckiego...
Zobacz więcejŻeńska forma imienia Dagmar, będącego imieniem dynastycznym u plemion frankońskich; jest pochodzenia celtyckiego 'wielki przez dobroć' lub germańskiego 'mąż jasny jak dzień'. Trudno jednoznacznie rozstrzygnąć o genezie imienia, ponieważ oba człony dag- (daga) i -m-r / -m-r były w użyciu w obu przenikających...
Zobacz więcejŻeńska forma imienia JAN. U nas znana od XIV wieku. Obecnie używane spieszczenia: Joaśka, Joasia (czasem Asia). W Polsce powstała w czasach nowszych druga forma tego imienia utworzona od imienia Jan: Janina (por. Karolina). Imię, traktowane w formie podstawowej jako odrębne od Joanny, miesza się z nią...
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego, którego podstawę stanowi przymiotnik pospolity parámonos / pármonos 'trwały, stały, wierny'. Przydomek Paramon nosi w mitologii greckiej Hermes. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Paramonus, Paramon, gr. Parámonos, fr. Paramon, wł. Paramone. Paramon i towarzysze, męczennicy. Występuje...
Zobacz więcej