Imiona świętych

Jest to imię złożone pochodzenia germańskiego. Należy do typowych germańskich imion, złożonych z dwóch elementów: adal- 'szlachetny, znakomity' i -wolf / -wulf (po spółgłosce: -olf / -ulf) 'wilk'. Nosili to imię m.in. książęta Luksemburga i królowie Szwecji. Modę europejską zawdzięczało to imię powieści...

Jest to słowiańskie imię złożone. Jako pierwszy człon występuje temat rzeczownikowy na -i od rzeczownika cześć, czci. W drugim członie występuje częsty w imiennictwie słowiańskim element -sław. Obok imienia męskiego Czesław w użyciu jest też żeńskie imię Czesława. W literaturze niesłowiańskiej czasem...

Jako imię własne pojawia się już u starożytnych Greków. Greckie Lé-n było pierwotnie zdrobnieniem imion dwuczłonowych typu Le--chár-s lub też Auto-lé-n, Panta-lé-n. W imionach tych zmieszały się dwa wcześniejsze typy, z wyrazem laós (lé-s) 'lud' oraz lé-n (gen. leontos) 'lew'. Samo skrócenie Lé-n rozumieli...

Żeńska forma imienia utworzona od imienia męskiego -Leontyn-, które pochodziz języka greckiego (-----lew). Imię to znane jest z historii wczsnego kościoła katolickiego, kiedy imię to nosiło kilku świętych jak: Leontyn z Bragi, św. Leontyn z Saintes, św. Leontyn (męczennik za Dioklecjana) i św. Leontyn...

Imię pochodzenia egipskiego, z koptyjskiego papnute, paphnuti 'sługa Boży'. W Polsce rzadko się pojawia. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Paphnutius, gr. Paphnoutios, fr. Paphnuce, niem. Paphnutius, ros. Pafnutij, wł. Pafnuzio. W martyrologiach pojawia się co najmniej dziewięciu świętych tego imienia....

Jest to imię pochodzenia greckiego, utworzone od imion złożonych typu Timótheos za pomocą sufiksu --n i odrzucenia drugiej części. W ten sposób utworzone imiona pochodne były albo spieszczeniami, albo przezwiskami. Z tym greckim imieniem utożsamiło się germańskie imię Thiemo (np. w wypadku przedstawionego...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: weren- / wern- 'bronić' (swn. warn-n 'strzec się, mieć się na baczności') i -her (swn. heri) 'drużyna wojskowa, wojsko; dowódca wojskowy'. U nas występuje od XIV w. w formach: Wiernierz, Wiernarz, Warnasz, Warnek, Wiernek, Wiernic, Wierniec, Wierusz,...