Tego dnia świętują
Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od participium perfecti passivi (imiesłowu przeszłego biernego) czasownika dono, -avi, -atum 'dać, darować'. Donat (Donatus) to chłopiec 'dany przez Boga'. Jest to imię synonimiczne do teoforycznych imion: Adeodatus, Teodor, Natanael. Polskim odpowiednikiem może...
Zobacz więcejżeński odpowiednik imienia Donat. Łacińskie donatus oznacza "darowany przez Boga". Donata obchodzi imieniny 17 lutego, 7 kwietnia, 21 maja, 17 lipca, 7 sierpnia, 5 października.Patronką tego imienia jest m. in. św. Donata, jedna z wczesnych świętych Kościoła katolickiego.
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, cognomen Crispinus 'syn Crispusa', od łac. crispus 'kędzierzawy'. W Polsce imię poświadczone od w. XIII w formach: Krzyszpin i Kryspin. Od imienia tego pochodzi nazwa miejscowa Kryspinów. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Crispinus, ang. Crispin, fr. Crispin, Crépin, niem. Krispinus,...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen w rodzie Claudia, powstałe na bazie wyrazu pospolitego pudens, -tis 'wstydliwy, skromny, obyczajny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Pudens. W pierwszych wiekach ery chrześcijańskiej imię nie należało w Rzymie do rzadko używanych. Pojawia...
Zobacz więcejJest to imię teoforyczne pochodzenia greckiego Timótheos, złożone z członów: time 'cześć' i -theos 'Bóg'. W języku greckim istniało też inne imię, które było odwróceniem imienia Tymoteusz, a mianowicie Theótimos. Imię Tymoteusz znane jest dobrze z Dziejów apostolskich. W Polsce imię to nosił drugi biskup...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego z pierwotnego cognomen VALENS. Polskie Walenty wzięte jest z przypadków zależnych łacińskich (Valentis, Valenti itd.). W łacinie było w użyciu cognomen Valentinus (Valentina dla kobiety) utworzone od poprzedniego, które często się z nim mieszało w różnych językach...
Zobacz więcejJest to forma skrócona dwuczłonowego imienia słowiańskiego WIELISŁAW. W. Taszycki objaśnił tę formę jako twór literacki wymyślony przez K. Brodzińskiego. W. Doroszewski zaś wywodził je z imienia Więcesław - Więsław (przez błędne odczytanie Wiesław). M. Malec w pracy Budowa morfologiczna staropolskich...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen, w którego funkcji użyty został rzeczownik pospolity victor, -ris 'zwycięzca' (np. Marius Victor). Imię Wiktor pojawia się w Polsce prawdopodobnie pod wpływem włoskim w XVI w. wraz z formą pochodną Wiktoryn. Dziś imię Wiktor jest również znane...
Zobacz więcej