Imiona świętych

Imię pochodzące z języka łacińskiego od słów bonum 'dobro' i fatum - 'wróżba, los'. Było to imię wróżebne i oznaczano nim człowieka 'dobrej wróżby, dobrego losu'. W dawnych tekstach łacińskich występuje to imię w formie Bonifatius (po grecku zapisywane jako Bonifátios). Dopiero w późniejszym piśmiennictwie...

Męskie imię greckie Chrýsanthos, które dało początek łacińskiemu i w dalszej kolejności polskiemu imieniu Chryzant, utworzone zostało od przymiotnika chrysanthés 'o złotym kwiatku' (w odniesieniu do krokusa). Imię to, jak i wspomniany przymiotnik, zawiera w części pierwszej rdzeń chrys- ten sam, co wyraz...

Jest to imię żeńskie, obok imienia męskiego DARIUSZ. Grecy przejęli perskie imię Daraya-wahusz 'ten, który dzierży dobro', nadając mu formę D-reios, co przejęła z kolei łacina jako Darius. Z historii starożytnej znamy królów perskich tego imienia z dynastii Achemenidów. Najlepiej znany jest Dariusz I,...

Inga to imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od zdrobnienia grupy imion, także męskich, znanych w kulturach germańskich i skandynawskich rozpoczynających się na Ing - imiona jednego z normandzkich bogów. Znaczenie imienia to -córka bohatera-.

Imię pochodzenia łacińskiego, cognomen Crispinus 'syn Crispusa', od łac. crispus 'kędzierzawy'. W Polsce imię poświadczone od w. XIII w formach: Krzyszpin i Kryspin. Od imienia tego pochodzi nazwa miejscowa Kryspinów. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Crispinus, ang. Crispin, fr. Crispin, Crépin, niem. Krispinus,...

Imię pochodzenia łacińskiego: Maurus, genetycznie cognomen etniczne, oznaczające człowieka z północno-zachodniej Afryki (dziś Maroko i Algieria). Nazwa ludu Maurów wywodzi się z języka punickiego, w którym słowo mauharim oznacza 'zachód'. Według Fenicjan Maurowie mieszkali na zachodzie od nich. W Polsce...

Imię złożone pochodzenia greckiego: theo- (theós) 'bóg' oraz -dos- (por. didomi 'dawać' i formy tego słowa dosi i doso). Teodozjusz albo Teodozy zatem to 'dany przez Boga'. Imiona synonimiczne: Teodor, Teodat. Odpowiednikiem polskim może być imię Bogdan. Z dziejów rzymskich znany jest cesarz Teodozjusz...

Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, utworzone od męskiego WILHELM. W Polsce pojawia się dopiero w czasach nowszych, podobnie jak Wilhelm. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Wilhelmina, Willamina, Willa, Wilma, niem. Wilhelmine, wł. Wilhelma, Guglielma, Guglielmina.