Tego dnia świętują
Imię męskie wywodzące się od starożytnego rodu rzymskich plebejuszów Antonii, lub gens Antonia. Najsłynniejszą postacią z tego rodu był Marcus Antonius, czyli Marek Antoniusz, najpierw współpracownik, a potem przeciwnik Augusta Oktawiana. Skąd się wzięła nazwa tego rodu, nie wiemy; pod koniec republiki...
Zobacz więcejTo męskie imię greckie należy do bardzo starych imion dwuczłonowych. Greckie Phílippos interpretuje się zwykle jako złożenie, w którego części pierwszej występuje temat przymiotnika phílos 'przyjaciel, miłośnik', a w części drugiej rzeczownik híppos 'koń'. Całość znaczyć więc może 'lubujący się w koniach,...
Zobacz więcejŻeńska forma łacińskiego gentilicium Hortensius 'ród Hortensjuszów'. Hortensja to zatem dziewczyna z 'rodu Hortensjuszów'. Nazwę rodu wywodzą niektórzy od łacińskiego słowa hortus, -i 'ogród'. Jednakże można nazwę rodu wyprowadzać też z języka etruskiego, w którym było imię Hurtentius. Odpowiedniki...
Zobacz więcejJest to łacińskie imię teoforyczne, utworzone od imienia boga wojny Marsa (Mars, Martis). Martinus (dla kobiety Martina) to pierwotnie 'należący do Marsa, poświęcony Marsowi'. W Polsce imię to znane jest od XII wieku. Występowało w formach: Marcin, Morcin, Mercin, Martyn, a także w skróceniach i spieszczeniach:...
Zobacz więcejImię żeńskie, utworzone od męskiego RAFAŁ. W Polsce było już używane w XIV w., ponieważ z tego czasu mamy poświadczone zdrobnienie Rafałka. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Raphaëla, ang., niem. Raphaela, fr. Raphaële, wł. Raffaella. W dokumentach kościelnych i w literaturze hagiograficznej znajdujemy tylko...
Zobacz więcejJest to imię hebrajskie z grupy imion teoforycznych, zawierające element -el 'Pan'. Hebrajskie Rapha'el interpretować trzeba jako 'Bóg uzdrawia'. Imię to nosił słynny malarz włoski doby renesansu Raffaello Santi (1483-1520). W Polsce imię pojawia się od średniowiecza (XII w.) w formach Rafał, Rafałko,...
Zobacz więcejJest to grecka postać biblijnego imienia hebrajskiego Szalomoh, o znaczeniu 'doskonały, szczęśliwy, pokój czyniący'. W polskich źródłach poświadczone jest od XIII w. w formach: Salomon (1228), Salamon (1424) i synkopowanej formie Salmon (1372). Spotykane do w. XIX, dziś uważane jest za imię żydowskie....
Zobacz więcej