Tego dnia świętują
Żeńska forma imienia JAN. U nas znana od XIV wieku. Obecnie używane spieszczenia: Joaśka, Joasia (czasem Asia). W Polsce powstała w czasach nowszych druga forma tego imienia utworzona od imienia Jan: Janina (por. Karolina). Imię, traktowane w formie podstawowej jako odrębne od Joanny, miesza się z nią...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen od pierwotnego Constans lub Constantius (KONSTANCJUSZ), będące spieszczeniem lub formą posesywną, która oznacza przynależenie do kogoś. Constantinus zatem to 'mały, miły Constans lub Constantius; albo 'należący do Constantiusa'.W Polsce notowane od XV wieku.Odpowiedniki...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Nosiło je wielu wybitnych Rzymian z rodu Fabiuszów i Waleriuszów. Łacińska forma imienia Maximus (dla kobiet Maxima) - to użyty w funkcji imienia przymiotnik magnus, w stopniu najwyższym maximus 'bardzo duży, największy'. Prawdopodobnie pierwotnie w imieniu tym kryła...
Zobacz więcejJest to bardzo popularne dziś imię kobiece. Popularność tę zawdzięcza temu, że nosiła je Matka Boża. Forma Maria pochodzi ze zgrecyzowanego hebrajskiego Mirjam, Marjam. Etymologicznie imię to łączy się z akadyjskim mari-m 'napawa radością'. W greckiej wersji Nowego Testamentu występuje forma Mariám. Imię...
Zobacz więcejŻeński odpowiednik imienia Marian. Potoczne jest ono często błędnie rozumiane jako wynik złożenia dwóch innych imion: Marii i Anny, analogicznie do angielskiego imienia Maryann. Imię Marianna jest w Polsce znane od średniowiecza i aż do XIX wieku było jednym z najczęściej nadawanych imion - zamiast imienia...
Zobacz więcejImię żeńskie powstało po usamodzielnieniu zdrobnienia od imienia Aleksandra. W Polsce imię Sandra zaczęła być sporadycznie nadawane prawdopodobnie w latach 20 ubiegłego wieku, a większą popularność zdobyło w latach osiemdziesiątych.W niektórych krajach, poza Polską, można spotkać również męską formę...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone sufiksem -anus od imienia mitycznej bogini Victorii, uosabiającej zwycięską siłę Jowisza. W Polsce imię zawsze było rzadkie, częściej występuje jedynie w zakonach. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Victorianus, fr. Victorien, niem. Victorian, Viktorianus,...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia greckiego lub łacińskiego, utworzone za pomocą sufiksu -inus od imienia greckiego boga wiatru zachodniego (Zéphyros), syna Astrajosa i Eos. Jest to więc imię teoforyczne. W Polsce jest znane, ale używane bywa rzadko. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Zephyrinus, Zephirinus, fr. Zéphirin,...
Zobacz więcej