Imiona świętych

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji użyty został przymiotnik pospolity serenus 'pogodny, łagodny'. W piśmiennictwie czasem mylone jest z bardzo podobnie brzmiącym Seranusem. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Serenus, fr. Serein, Cerneauf, wł. Sereno. Pięciu...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotne nomen gentilicium Sergius (gens Sergia). Ród Sergia był starym rodem patrycjuszowskim. Pochodzenie nazwy rodu nie zostało jednoznacznie wyjaśnione. Nie można wykluczyć źródła etruskiego, jak przy wielu nazwach rodów rzymskich. W Polsce jest to imię znane,...

Imię pochodzenia francuskiego, jedna z regionalnych form imienia SATURNIN. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Serlo, fr. Serlon, wł. Serlone. Serlo, opat z Savigny. Razem z Gaufrydem wstąpił w Cérisy do benedyktynów. Potem zaś razem z nim przeszedł do opactwa w Savigny. W 1140 r. został tam jako opat następcą...

Imię sztuczne, wywodzące się z wtórnie zlatynizowanej francuskiej postaci tytułu Jupitera Cerauniusa 'mającego kolor błyskawicy'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ceraunius, Seronius, fr. Siroine, Saloine, Seronius, wł. Seronio. Seroniusz z Saintes. Jego kult zrodził się dopiero w XVIII wieku. Powoływano...

Imię łacińskie, cognomen, którego podstawę tworzy wyraz pospolity serotinus 'późno przychodzący, późno dojrzewający, wieczorny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Serotinus, fr. Sérotin, wł. Serotino. Serotyn, męczennik. Wymieniony jest w pasji świętych z Sens, z Sabinianem, Potencjanem i towarzyszami. Mówiliśmy...

Imię łacińskie, żeński odpowiednik męskiego SEROTYN. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Serotina. Serotyna, męczennica rzymska. Wymieniano ją 31 grudnia razem z innymi, pochowanymi na cmentarzu Iordanorum (a nie Priscillae), z Donatą, Pauliną, Rogatą, Dominandą, Saturniną i Hilarią. Martyrologia, Liber Pontificalis...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen utworzone za pomocą sufiksu -ius od cognomen Servatus, pochodzącego z kolei od imiesłowu przeszłego biernego servatus 'zachowany'. W Polsce jest to imię dobrze znane, ale używane niezbyt często. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Servatius, fr. Servais,...

Imię łacińskie: Servanus, genetycznie wtórne cognomen, utworzone sufiksem -anus od SERWUS. Odpowiedniki obcojęz.: łac,. ang., niem. Servanus, fr. Servan, wł. Servano. Serwan, biskup. Żył w V albo dopiero w VII stuleciu. Wedle Jana z Fordun, pisarza z ostatnich lat XIV w., który szedł za jakimś żywotem,...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, którego podstawę stanowi gerundivum servandus 'ten, któremu trzeba służyć'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Servandus, wł. Servando. Serwand i German, męczennicy. Wedle pasji zredagowanej w VIII stuleciu, byli żołnierzami, fortissimi milites z...

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Servidius, Servitius, Servideus, Servus Dei, wł. Servidio. Serwidiusz i Gumezynd (Gomez). Gumezynd pochodził z Toledo, ale razem z rodzicami zamieszkał potem w Kordobie. Tam też został diakonem, a następnie kapłanem. Jako taki opiekował się jakimś kościołem w okolicach miasta....