Imiona świętych

Imię pochodzenia germańskiego (wizygockiego), o członach: gaud- / gaos / -goz 'Got' i -rik / -rich 'władca, panujący'. W zabytkach gockich wspomina się imię Gaujareiks. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Goëricus, fr. Goéry, Giry, Goëric, niem. Göricus. Goeryk, biskup Metzu. W testamencie Dagoberta z r....

Imię żeńskie o niepewnym pochodzeniu. Prawdopodobnie wywodzi się z któregoś z języków orientalnych: perskiego albo syryjskiego (aramejskiego). Wprawdzie można je wyprowadzić z języków celtyckich lub germańskich, ale w odniesieniu do przedstawionej poniżej sylwetki taki europocentryzm nie byłby uzasadniony. Odpowiedniki...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: gund- 'wojna, walka' i -wolf / -wulf 'wilk'. W piśmiennictwie występuje w formach: Gundulf, Gondulf, Gundulph, Gondulph, Gondon. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gondulfus, Gundulphus, fr. Gondon, niem. Gondulf, Gundulf. Hagiografowie wymieniają czterech...

To zlatynizowana forma imienia nordyckiego Gunar, Gunnar (z Günter). Zaś imię Günter składa się z członów: gunt- 'walka, wojna' i -her / -har 'wojsko'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gonerius, niem. Günter, Gunar. Goneriusz, pustelnik bretoński. Życiorys jego zachował się w brewiarzowych czytaniach z...

Jest to imię złożone pochodzenia germańskiego. Jako człon pierwszy występuje element gunt- / gont- 'walka, wojna', a jako drugi -ram (z hraban) 'kruk'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gontranus, Gundramus, niem. Gundram, Gontran. Gontran, król Burgundów. Urodził się w r. 525 jako drugi syn Chlotara I....

Jest to imię pochodzenia słowiańskiego, genetycznie przymiotnik scs. gorazd' 'doświadczony, zręczny, zdolny, wymowny'. Z imieniem tym wiążą się nazwy miejscowe: Goradze, Gorażdże. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gorasdus. Gorazd, uczeń Cyryla i Metodego. Nie znamy ani roku, ani miejsca jego urodzenia....