Imiona świętych

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone sufiksem -anus od Servilius (SERWILIUSZ). Servilianus to 'należący do Serviliusa w wyniku adopcji lub wyzwolenia'. W Polsce używane tylko w zakonach. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Servilianus, wł. Serviliano.

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium, utworzone od pierwotnego cognomen Servilis 'niewolniczy' sufiksem -ius. Servilius to 'pochodzący od Servilisa' Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Servilius, wł. Servilio.

Imię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen, utworzone sufiksem -ius od Servus i z nim czasami w hagiografii mylone. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Servius, wł. Servio.

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji występuje wyraz pospolity servulus 'młody niewolnik'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Servulus, fr. Servule, wł. Servolo. Odnotowano, że w martyrologiach widnieje czterech świętych o tym imieniu. Jeden z nich tworzy grupę...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji występuje wyraz pospolity servus 'sługa, niewolnik'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Servus, fr. Servais, wł. Servo. Serwus z Thuburbo. Niektórzy zakładali, jakoby dwóch świętych tego imienia pojawiło się w martyrologiach...

Imię pochodzenia hebrajskiego Seth, od hebrajskiego szot 'Bóg dał mi potomka'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., gr. Seth. Set, patriarcha. Wedle Księgi Rodzaju (4, 25-26) był synem Adama i Ewy, urodzonym po stracie Abla. Jako ojciec Enosza stał się protoplastą Setytów, których ta sama księga wymienia w...

Imię pochodzenia anglosaskiego, złożone z członów: sige- 'zwycięstwo' i -trid / -trud (ang. true) 'wierny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Setrida, ang. Saethrith, fr. Sethride. Setryda, ksieni z Faremoutiers-en-Brie. Wedle relacji Bedy była pasierbicą Anny, króla wschodnich Anglów. Razem z Etelbergą...

Imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie był to użyty w funkcji cognomen przymiotnik severus, -a, -um 'surowy, poważny'. Należało w Rzymie do popularniejszych cognominów. W latach 193-235 w Rzymie panowała dynastia Sewerów, do której należeli m.in. Septymiusz Sewer, Karakalla, Heliogabal, Aleksander...

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego SEWER. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Severa, fr. Sév-re. Hagiografowie wymieniają dwie święte, które nosiły to imię. Mimo że istnienie jednej z nich jest co najmniej wątpliwe, przedstawiamy tu obydwie. Sewera, Maksym, Sekunda, Marek...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego: Severianus, wtórne cognomen, utworzone od formy Severus za pomocą sufiksu -ianus. Cognomen Severianus nosił między innymi syn cesarza Sewera (Severusa). W Polsce imię to nie występuje. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Severianus, fr. Sévérien, wł. Severiano. W...