Szukana litera: "g"
Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji użyty został przymiotnik pospolity gaudiosus, -a, -um 'pełen radości, ucieszny'. W Polsce imię nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gaudiosus. W martyrologiach pojawia się pięciu świętych, opatrzonych tą odmianą imienia. Wszyscy...
Zobacz więcejImię złożone pochodzenia germańskiego. W pierwszym członie występuje element gauh- 'kukułka; ptak szczęścia', a w drugim -rik / -rich 'władca, panujący, król'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gaugericus, fr. Géry, Gaugéric, Géri, Guéric, Gury, niem. Gaugerich, wł. Gaugerico. Gaugeryk, biskup Cambrai....
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: gaud- / goz- / gaos- / goos 'Got' i -bert / -berth 'jaśniejący, błyszczący, znamienity, wspaniały'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gausbertus, niem. Godbert, Gaosbert, Gausbert. Dwóch średniowiecznych świętych nosiło to imię. Wielkiego rozgłosu nie...
Zobacz więcejImię pochodzi z łac. Gallus 'Celt', a to zaś z celtyckiego ghas-los 'przybysz, obcy'. W Polsce imię poświadczone jest w postaci Gallus i Gawło w latach 1390-1416. Obecna forma Gaweł wywodzi się ze staroczeskiej postaci Gavel, Havel utworzonej od średniowiecznej formy łacińskiej Gaulus. Na ziemiach wschodnich...
Zobacz więcejJest to imię łacińskie, genetycznie cog-nomen utworzone od nazwy miasta Gabinum położonego w Lacjum. Gabinus (Gavinus) oznaczałoby wtedy człowieka o przydomku 'wywodzący się z Gabinum'. Wymowa b jak w jest pochodzenia ludowego. Może to być również imię pochodzenia germańskiego. Nosił je m.in. król Quadów. Odpowiedniki...
Zobacz więcejMęczennicy z Gazy. Zwyciężając w sierpniu 636 r. nad rzeką Jarmuk, Saraceni złamali panowanie Bizancjum w Syrii i Palestynie. W Gazie ostał się słaby garnizon: kohorty Scytów i ochotnicy. Gdy miasto padło, zwycięzcy wyłączyli je z dobrodziejstw kapitulacji. Żołnierzy trzymano najpierw w Gazie, potem...
Zobacz więcejImię złożone pochodzenia germańskiego. W części pierwszej występuje element geb- (od geben 'dać, dawać, ofiarowywać'), a w drugiej -hard / -hart 'mocny, silny, odważny, trwały'. W Polsce notowane od XIII w. w formach: Gebhard (1244), Gebard (1208), Gebehard (1139), Gebherd. Odpowiedniki obcojęz.:...
Zobacz więcejTo imię pochodzenia germańskiego, spieszczenie dwuczłonowego imienia Geberich, złożonego z członów: geb- 'dać, dawać, ofiarować' oraz -rik / -rich 'władca, panujący, król'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Gebizo. Gebizo, mnich z Monte Cassino. Pochodził z Kolonii. Zaproszony przez cesarzową Agnieszkę,...
Zobacz więcejImię złożone pochodzenia germańskiego. Jako człon pierwszy występuje w nim element geb- / gab- / gib- 'dać, dawać, ofiarować', a jako drugi -win 'przyjaciel'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gebuinus, Gebvinus, fr. Gébouin, Jubin, niem. Gebwin, Gebuin. Gebuin, arcybiskup Lyonu. Pochodził z Lotaryngii....
Zobacz więcej