Tego dnia świętują
Imię męskie wywodzące się od starożytnego rodu rzymskich plebejuszów Antonii, lub gens Antonia. Najsłynniejszą postacią z tego rodu był Marcus Antonius, czyli Marek Antoniusz, najpierw współpracownik, a potem przeciwnik Augusta Oktawiana. Skąd się wzięła nazwa tego rodu, nie wiemy; pod koniec republiki...
Zobacz więcejImię męskie pochodzenia greckiego. Do nas przyszło przez łacinę (stąd -iusz); druga postać tego samego imienia to Arkady przyswojone według innego wzoru (jak Ignacy). W grece Arkádios wywodzi się od rzeczownika Arkas 'mieszkaniec Arkadii' (na Peloponezie) i pierwotnie oznaczało 'syn Arkadyjczyka', zapewne...
Zobacz więcejPodobnie jak forma żeńska, Benedykta, jest to imię łacińskie, pierwotnie cognomen. Łac. Benedictus i Benedicta notowane są w inskrypcjach jako imiona własne zarówno pogan, jak i chrześcijan. Formalnie są to imiesłowy przeszłe od czasownika benedicere 'dobrze mówić o kimś, (później) dobrze życzyć komuś';...
Zobacz więcejJest to słowiańskie imię złożone. Jako pierwszy człon występuje temat rzeczownikowy na -i od rzeczownika cześć, czci. W drugim członie występuje częsty w imiennictwie słowiańskim element -sław. Obok imienia męskiego Czesław w użyciu jest też żeńskie imię Czesława. W literaturze niesłowiańskiej czasem...
Zobacz więcejw dawnych wiekach imię funkcjonujące wyłącznie w formie Czasława. Składa się z członu Cza- ("spodziewać się, oczekiwać") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "tę, która oczekuje sławy". Inną hipotezą pochodzenia tego imienia jest powstanie członu Cza- w wyniku skrócenia członu Czści-. Byłby to wówczas...
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, utworzone na podstawie słowa ernust / ernost / ernest 'bitwa, siła, surowość'. Czesi to germańskie imię przejęli jako Arnošt. W Polsce używane od średniowiecza do dziś także jako nazwisko. Obok formy męskiej w użyciu są też żeńskie: Ernestyna i Ernestynka zapożyczone...
Zobacz więcejJest to forma żeńska imienia TACJAN. Puszkin w poemacie Eugeniusz Oniegin wyraźnie mówi, że -na imię było jej Tatiana, co u nas niezwykłością jest, w powieściach dotąd rzecz nieznana, dostaje tutaj pierwszy chrzest-. Popularność tego imienia szybko wzrosła nie tylko w Rosji, ale i w innych krajach Europy. W...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od pierwotnego Titius (a to od Titus 'dziki gołąb, ptaszek'. Titianus to 'należący do Titiusa. Znamy to imię jako należące do malarza renesansowego Tiziano Vecellio. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Titianus, ang. Titian, niem. Tizian. W Martyrologium Rzymskim...
Zobacz więcej