Szukana litera: "i"
Żeńskie imię germańskie, złożone z członów: Ingo- - Ing- (bóg germańskiego szczepu Ingewonów) oraz -gardjo (-gerda, -gerte) 'różdżka'. Ingryda zatem to może 'różdżka Inga'. Według innych drugi człon wyprowadzić można od czasownika rid 'jeździć konno'. Zatem Ingryda oznaczałoby 'kobietę jeżdżącą konno...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńskie cognomen odpowiadające męskiemu INNOCENTY. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Innocentia, niem. Innocenzia, wł. Innocenza, Innocenta. Hagiografowie opowiadają o dwóch świętych tego imienia: o dziewicy z Rawenny oraz o męczennicy z Rimini. Pominiemy pierwszą...
Zobacz więcejImię pochodzi z języka łacińskiego, z pierwotnego przezwiska, od przymiotnika innocens, -tis 'niewinny, prawy' (rzeczownik innocentia, -ae 'niewinność, prawość'). W języku łacińskim istnieją dwie formy tego imienia Innocens i Innocentius. Było to imię wielu papieży. W Polsce imię występuje, ale tylko...
Zobacz więcejTo greckie imię żeńskie Eir-n-, przejęte do łaciny w formie Irena, gdy greckie ei wymawiano już jak i. Rosyjski odpowiednik Irina pochodzi z czasów jeszcze późniejszych, gdy greckie e wymawiano też jako i. Eir-n- była u Greków boginią pokoju. Jej posąg stał na agorze (rynku). Imię tej bogini było metonimicznym...
Zobacz więcejTo imię pochodzenia greckiego, złożone z członów: Iren-- 'pokój' i -archós 'władca'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Irenarchus, Irenarcus. Irenarch, Akacjusz i siedmiu tow., męczennicy. Widnieją w Martyrologium Rzymskim pod dniem 27 listopada. Wspomnienie wywodzi się z greckiej Passio, która jednak nie...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia greckiego. Formalnie jest to użyty w charakterze imienia własnego przymiotnik eirenaíos 'spokojny, pokojowy'. Ten ostatni jest z kolei tworem od rzeczownika eir-n- 'pokój, spokojne życie' (zob. IRENA). Imię greckie Eirenaios przejęli Rzymianie w wymowie Irenaeus, co stało się...
Zobacz więcejOdpowiedniki obcojęz.: łac. Irenionus, gr. Eir-ni-n. Irenion, biskup Gazy. Znamy go dzięki wzmiankom w Vita s. Porphyrii (BHG 1570) oraz w Historii Sokratesa. Brał udział w synodzie antiocheńskim z r. 363. W samej Gazie, w dzielnicy nazywanej Dzielnicą Pokoju, wybudował kościół. Nazwano go również Irene...
Zobacz więcejIrma to imię żeńskie wywodzące się od imienia Hermina; jest żeńskim odpowiednikiem męskiego imienia Hermin.Hermina to mię pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik męskiego HERMIN. Hermina to 'poświęcona Herminowi'. Na gruncie niemieckim jest traktowane jako żeński odpowiednik imienia Herman. W Polsce...
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Irmin- 'plemienny bóg germański' oraz -gard 'stróżowanie, obrona'. W Polsce występuje na Śląsku, w Wielkopolsce, na Warmii i Mazurach w formach: Irmgarda, Irmengarda, Irmingarda, Irmgart, Irmgard. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Irmgardis, niem. Irmgard,...
Zobacz więcej