Imiona świętych

Imię łacińskie. Zarówno męskie Hadrianus, jak i żeńskie Hadriana wywodzi się z cognomen utworzonego od gentilicium; jego podstawą jest nazwa miejscowa Hadria (w Picenum i okolicy Wenecji, por. nazwę Morze Adriatyckie). Oboczność Hadrianus / Adrianus, poświadczona już na gruncie łacińskim, była wynikiem...

Jest to imię męskie, wywodzące się z języka greckiego. D-m-trios to pierwotnie przymiotnik od D-m-t-r - bogini płodów rolnych. W okresie klasycznym (u Ajschylosa) przymiotnik d-m-trios występuje jako przydawka do bios 'życie' i znaczy 'wiejski, rolniczy' (w sensie: życie na wsi). Jako imię własne D-m-trios,...

Jest to imię germańskie, złożone z elementów gode- (goc. guths, niem. Gott) 'Bóg' oraz -frid 'pokój, pewność'. Całość tworzy teoforyczne imię - Bóg moją pewnością, pokojem. Jest to sławne imię rycerskie. Nosił je jeden z pierwszych królów jerozolimskich z tytułem Obrońca Grobu Św., ks. Lotaryngii, Gotfryd...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od męskiej formy nomen gentilicium Claudius. Ród Klaudiuszów (gens Claudia) był jednym z najbardziej rozgałęzionych rodów w Rzymie. Należeli do niego m.in. patrycjuszowscy Apii oraz plebejscy Marcelli. Nazwa rodu pochodzi od miasta Clausus, skąd wywodził...

Imię pochodzenia łacińskiego. Pierwotnie był to użyty w funkcji cognomen przymiotnik severus, -a, -um 'surowy, poważny'. Należało w Rzymie do popularniejszych cognominów. W latach 193-235 w Rzymie panowała dynastia Sewerów, do której należeli m.in. Septymiusz Sewer, Karakalla, Heliogabal, Aleksander...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego: Severianus, wtórne cognomen, utworzone od formy Severus za pomocą sufiksu -ianus. Cognomen Severianus nosił między innymi syn cesarza Sewera (Severusa). W Polsce imię to nie występuje. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Severianus, fr. Sévérien, wł. Severiano. W...

Jest to z pochodzenia łacińskie cognomen, utworzone od imienia Severus (SEWER) za pomocą sufiksu -inus, który oznacza przynależność, pochodzenie. Severinus to 'pochodzący od Sewera, syn Sewera'. Imię to jest w Polsce znane, ale nigdy nie osiągnęło wielkiej popularności. Obok formy męskiej znana jest...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen, w którego funkcji użyty został rzeczownik pospolity victor, -ris 'zwycięzca' (np. Marius Victor). Imię Wiktor pojawia się w Polsce prawdopodobnie pod wpływem włoskim w XVI w. wraz z formą pochodną Wiktoryn. Dziś imię Wiktor jest również znane...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen utworzone za pomocą sufiksu -inus od formy Victor. Żeńska forma to Victorina. W Polsce imię to przyswojone zostało w formie Wiktoryn i czasem mieszano je z Wiktorem. Dzisiaj jest to imię rzadkie. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Victorinus, fr. Victorin,...