Tego dnia świętują
Imię męskie rzadko używane. Wywodzi się z późnogreckiego Aleksis, co pierwotnie było spieszczeniem imienia dwuczłonowego typu Aleksídemos, Aleksíbios z cząstką aleksi- w części pierwszej (od czasownika aléks-, jak w Aleksander). W Polsce Aleksy (może nawet wymawiane Alekszy) znane od 1224 r. w kilku...
Zobacz więcejPodobnie jak forma żeńska, Benedykta, jest to imię łacińskie, pierwotnie cognomen. Łac. Benedictus i Benedicta notowane są w inskrypcjach jako imiona własne zarówno pogan, jak i chrześcijan. Formalnie są to imiesłowy przeszłe od czasownika benedicere 'dobrze mówić o kimś, (później) dobrze życzyć komuś';...
Zobacz więcejJest to imię przejęte z języka łacińskiego: Damianus. Było to rzymskie cognomen, utworzone na podstawie greckiej: Damios. Łączy się więc z imieniem starożytnej bogini Damia, czczonej na Eginie i w Epidaurze. Kult tej bogini znany był też w Rzymie. W Polsce jest to imię rzadkie, choć poświadczone już...
Zobacz więcejTo żeńskie imię wywodzi się z języka greckiego i pozornie utworzone jest jak stare greckie imiona dwuczłonowe (por. eu 'dobrze', lalia 'mowa, wymowa'. czyli 'posiadająca dobrą wymowę, wymowna' itp.), ale jest to imię późne i najprawdopodobniej pierwotnie przezwisko. W Polsce spotykane jest rzadko i...
Zobacz więcejImię łacińskie pochodzące od imienia Juliusz (Julius), utworzone za pomocą przyrostka -anus. Taki przyrostek dodawali do swego nomen gentilicium wyzwoleńcy i adoptowani. Utworzone w ten sposób cognomen dodawali z kolei do pełnego nazwiska pana lub adoptującego, który przyjmował ich do swego rodu. Znamy...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego (Modestus i żeńskie Modesta), genetycznie cognomen od słowa pospolitego modestus, -a, -um 'umiarkowany, skromny'. Na gruncie chrześcijańskim imię zawiera aluzję do jednej z cnót: modestia, -ae 'umiarkowanie, skromność'. U nas występuje bardzo rzadko. Z okresu staropolskiego...
Zobacz więcejJest to forma spieszczona imienia słowiańskiego Radimir (rad- + -mir), Radomir, Radosław (rad(o)- + -sław) oraz Radomysł (rad(o)- + -mysł: por. u-mysł) itp., rozpowszechniona w całej Słowiańszczyźnie, m.in. imię praojca plemienia ruskiego Radymiczów. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gaudentius, ros. Radim.
Zobacz więcej