Imiona świętych

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, które etymologicznie łączy się z wyrazem caelum 'niebo'. Obok formy Celina (Caelina) istnieje też forma Caelia oraz imiona męskie: Celinus (Caelinus) i Caelius. W Polsce jest to imię rzadkie. Częściej pojawia się od wieku XIX pod wpływem francuskim w warstwach inteligenckich. Odpowiedniki...

Jest to imię żeńskie pochodzenia łacińskiego; pierwotnie funkcjonowało prawdopodobnie jako cognomen od przymiotnika fortunata 'szczęśliwa, błoga, bogata'. Bezpośrednią podstawę tego imienia tworzyło prawdopodobnie imię Fortuna 'przypadek, los', które łączy się etymologicznie z łac. fors, fortis 'przypadek,...

Iga to imię żeńskie; zdrobnienie od imienia Jadwiga, obecnie funkcjonujące również jako samodzielne imię. Iga może także stanowić zdrobnienie imienia Ignacja.Jadwiga to znane i popularne w Polsce imię jest pochodzenia germańskiego. Na gruncie ger­mańskim było imieniem złożonym, w którym obie części składowe,...

Jest to imię, którego pochodzenie nie zostało dostatecznie wyjaśnione. Powszechnie łączy się je z łacińskim rzeczownikiem ignis 'ogień'. U pisarzy starożytnych (np. Pliniusza) występuje w postaci Egnatius, jednak trudno ustalić, czy to jest to samo, co Ignatius. Nie można też wykluczyć jego etruskiego...

Jest to bardzo dawne imię o niejasnej etymologii. Prawdopodobnie wywodzi się od imienia mitycznego założyciela Niniwy i imperium asyryjskiego Ninosa. W piśmiennictwie występuje to imię w formach: Nina, Nino, Nunia, Nuna, Nonna. W krajach europejskich imię Nina (Nino) jest utożsamiane często z formą...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone sufiksem -anus od nomen gentilicium Valerius (zob. WALERY). W starożytnym Rzymie nosił je m.in. cesarz Publiusz Licyniusz Valerianus (+ 263). W źródłach polskich poświadczone jest w formie Waleryjan od w. XIII. W wiekach XVI-XVIII było dość...