Imiona świętych

Jest to imię złożone pochodzenia germańskiego. Należy do typowych germańskich imion, złożonych z dwóch elementów: adal- 'szlachetny, znakomity' i -wolf / -wulf (po spółgłosce: -olf / -ulf) 'wilk'. Nosili to imię m.in. książęta Luksemburga i królowie Szwecji. Modę europejską zawdzięczało to imię powieści...

Dwuczłonowe imię męskie pochodzenia germańskiego. W części pierwszej występował temat na -n- rzeczownika bero, bern, średnio-wysoko-niem. ber 'niedźwiedź', a w drugiej temat przymiotnika hart 'mocny, potężny'. Bern-hart to (wojownik) 'o niedźwiedziej sile'. Germanowie roznieśli je po całej Europie Zachodniej,...

Imię łacińskiego pochodzenia; pierwotnie łac. Aemilus znaczyło 'wywodzący się z rodu rzymskiego Aemilia', z kolei nazwa rodu związana jest z łac. aemulus 'gorliwy, żarliwy, pilny'. Niektórzy przypisują mu etruskie pochodzenie. Przyswojone jako Emil (skrócona forma) lub Emiliusz (zastępstwo łac. -us pol....

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, wywodzące się z pierwotnego cognomen Aemilianus, utworzonego za pomocą sufiksu -anus od nomen gentilicium Aemilius. Emilian (Aemilianus) to pierwotnie 'należący do Emiliusza, przyjęty do rodu (przez adopcję) Aemilia'. Było to jedno z chętniej używanych kognominów,...

Imię żeńskie pochodne od imienia FILIP, utworzone sufiksem -ina. Filipina to 'należąca do Filipa' lub 'mała, droga Filipa'. W Polsce bardzo rzadko używane od XVIII w. Odpowiedniki obojęz.: łac. Philippina, fr. Philippine. Filipina Duchesne. Urodziła się 29 sierpnia 1769 r. w Grenoble. Tam też w r....

Jest to imię wywodzące się z języka włoskiego. Pochodzi ono od określenia francesco 'Francuz, Francuzik', jakim kupiec Piotr Bernardone nazwał swego syna Jana, kiedy wrócił z Francji. W Asyżu zaczęto powszechnie nazywać chłopca tym określeniem. Pod takim imieniem znany jest powszechnie. Na popularność...

Żeńska forma imienia JAN. U nas znana od XIV wieku. Obecnie używane spieszczenia: Joaśka, Joasia (czasem Asia). W Polsce powstała w czasach nowszych druga forma tego imienia utworzona od imienia Jan: Janina (por. Karolina). Imię, traktowane w formie podstawowej jako odrębne od Joanny, miesza się z nią...

Jest to dwuczłonowe imię słowiańskie, zawierające w pierwszym członie temat czasownikowy kazi- 'kazić, niszczyć', a w dru­gim rzeczownik -mir 'pokój'. Grupa -ir rozwinęła się następnie w -er / -erz. Jest to żeński odpowiednik imienia KAZIMIERZ.

Imię to wywodzi się ze starego rzymskiego cognomen (przydomek) dla oznaczenia człowieka oddanego jakiejś innej osobie, szczególnie rodzicom. Jako jeden z pierwszych nosił je Caecilius Metellus (konsul w 80 r. przed Chr.), znany ze swego przywiązania do ojca. To imię u chrześcijan przybrało przede wszystkim...