Tego dnia świętują
Jest to germańskie imię złożone. Jako pierwszy człon użyty jest element eber- / ebur- 'wieprz, odyniec, dzik', a jako drugi -hard / -hart 'mocny, silny, trwały, ciężki'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Eberhardus, Eberardus, ang. Eberhard, Everard, fr. Evrard, niem. Eberhard. W Niemczech oraz w krajach...
Zobacz więcejŁacińskie Felix to jedno z najczęstszych rzymskich cognominów. Imię to nosili często wyzwoleńcy. Felix = 1. urodzajny, 2. szczęśliwy. Było to imię męskie; dla kobiet chętniej używano imienia Felicitas (uosobienie szczęścia, sama szczęśliwość) albo też zdrobnienia Felicula. W Polsce imię to spotykamy...
Zobacz więcejJest to imię wywodzące się z języka greckiego, od przymiotnika katharós 'czysty, bez skazy', za pośrednictwem łaciny (Catharina). Forma Catharina jest w użyciu w chrześcijaństwie zachodnim, natomiast u chrześcijan wschodnich rozpowszechniona jest forma grecka Ekatherin- (Aikatherin-). W Polsce imię...
Zobacz więcejJest to imię wywodzące się z języka łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od nazwy rodu - gens Octavia - za pomocą sufiksu -anus. Octavianus to pierwotnie 'przyjęty do rodu Octavia'. Z historii starożytnej znamy pierwszego cesarza rzymskiego Oktawiana (Caius Iulius Caesar Octavianus, 63 przed...
Zobacz więcejJest to forma żeńska imienia Pelagiusz. Pelagia, podobnie jak męskie Pelagiusz, wywodzi się z języka greckiego (za pośrednictwem łacińskim), od przymiotnika greckiego pelágios, pelagia 'morski'. W mitologii greckiej Afrodyta nosiła przydomek Pelagia. W łacinie (np. u Horacego) występuje tłumaczenie w...
Zobacz więcejImię to, podobnie jak żeńska jego forma PELAGIA, pochodzi z greki, od przymiotnika pelágios 'morski'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Pelagius, ang., niem. Pelagius, fr. Pélage, wł. Pelagio. Sześciu Pelagiuszy widnieje w martyrologiach. Tutaj krótko przedstawimy pięciu. Szósty, eremita hiszpański, wymieniany...
Zobacz więcejChrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone sufiksem -anus od imienia mitycznej bogini Victorii, uosabiającej zwycięską siłę Jowisza. W Polsce imię zawsze było rzadkie, częściej występuje jedynie w zakonach. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Victorianus, fr. Victorien, niem. Victorian, Viktorianus,...
Zobacz więcejJest to imię słowiańskie. Pierwszy człon jest taki sam, jak i w imieniu ZBIGNIEW. Drugi człon stanowi element -sław. Obok formy męskiej była również żeńska forma Zbysława. Imię poświadczone od XIII w. tak w formie żeńskiej (1208), jak i męskiej (1254). Występuje ono w powieści Kraszewskiego Szaławiła;...
Zobacz więcej