Imiona świętych

Jest to żeńska forma imienia EUZEBIUSZ. Genetycznie jest imieniem greckim, późnym, zapewne dopiero chrześcijańskim. Greckie Eusébeia może być rozumiane jako użycie w funkcji imienia własnego rzeczownika eusébeia 'pobożność' (= łac. pietas). Ponieważ w późnej starożytności greckie -ei- wymawiano jak -i-,...

To łacińskie imię utworzone zostało jako pochodne od Felix (por. FELIKS). Imię Felicjan występowało w Polsce obok imienia Feliks (pisane Felix), które najczęściej pojawiało się w kontekstach łacińskich. Od XV w. zaczyna się w Polsce używać kalki imienia Felicjan (Felicianus), którą jest Szczęsny. Do...

Jest to imię wywodzące się z języka włoskiego. Pochodzi ono od określenia francesco 'Francuz, Francuzik', jakim kupiec Piotr Bernardone nazwał swego syna Jana, kiedy wrócił z Francji. W Asyżu zaczęto powszechnie nazywać chłopca tym określeniem. Pod takim imieniem znany jest powszechnie. Na popularność...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen rzymskie będące spieszczeniem innego cognomen: Longus lub formą posesywną, wyrażającą 'przynależność do Longusa'. Znane w czasach pogańskich i wczesnochrześcijańskich. W Polsce bywa notowane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Longinus, Longuinus, Longius,...

Imię (żeńska forma Longin) pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen rzymskie będące spieszczeniem innego cognomen: Longus lub formą posesyw­ną, wyrażającą 'przynależność do Longusa'. Znane w czasach pogańskich i wczesnochrześ­cijańskich.W Polsce bywa notowane.Odpowiedniki obcojęz.: łac. Longinus,...

Imię pochodzenia greckiego Nárkissos, od mitycznego Narcyza, syna boga rzeki Kephisos (w Beocji) i nimfy Liriope. Jest on symbolem autoerotyzmu, zakochania się w sobie. Mit narcyzmu był wielokrotnie tematem dzieł literackich, m.in. Owidiusza, Verlaine'a, Rilkego, Hofmannstahla i A. Gide'a, oraz dzieł...

Zlatynizowana forma germańskiego imienia złożonego z członów: theud-/diot- 'lud, naród, plemię' i -haris/-charis 'wojsko'. Czasem utożsamiano je z greckim Teodorem. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theudarius, Theuderius, ang., niem. Theodarius, Theoderis.

Jest to imię żeńskie pochodzenia włoskiego (Violetta). Włoskie zdrobnienie pochodzi od łacińskiego -viola- - -fiołek-. Wioletta należy do do imion nowych w Polsce, pojawiło się XIX wieku.

Jest to imię pochodzenia greckiego, złożone z członów: dzeno- i -bios. Pierwszy człon pochodzi od homeryckiej formy imienia Zeus (Dz-n, Dz-nós). Człon drugi pochodzi od rzeczownika -biós 'życie'. Jest to więc imię teoforyczne. Wymowa Zenóbios, zamiast starszej Dzenóbios, pochodzi z czasów rzymskich. Imię...