Tego dnia świętują
Imię żeńskie, dawniej w Polsce nie spotykane. Dziwnym zrządzeniem losu, znane w średniowieczu imię męskie Anioł (z łac. Angelus), od którego wywodzi się śląskie nazwisko Anioła, wyszło całkiem z użycia, natomiast pojawiło się, zapewne w XVIII w., żeńskie imię Aniela z włosko-łac. Angela. Biorąc dosłownie...
Zobacz więcejŁacińskie Felix to jedno z najczęstszych rzymskich cognominów. Imię to nosili często wyzwoleńcy. Felix = 1. urodzajny, 2. szczęśliwy. Było to imię męskie; dla kobiet chętniej używano imienia Felicitas (uosobienie szczęścia, sama szczęśliwość) albo też zdrobnienia Felicula. W Polsce imię to spotykamy...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego; żeński odpowiednik imienia KAMIL. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Camilla, ang., fr. Camille. W zapisach hagiograficznych odnaleźć można dwie święte tego imienia. Jedna z nich mało jest znana, czczona chyba tylko w San Severino (26 lipca). Druga to Kamila z Auxerre. Miała...
Zobacz więcejŻeński odpowiednik imienia Marian. Potoczne jest ono często błędnie rozumiane jako wynik złożenia dwóch innych imion: Marii i Anny, analogicznie do angielskiego imienia Maryann. Imię Marianna jest w Polsce znane od średniowiecza i aż do XIX wieku było jednym z najczęściej nadawanych imion - zamiast imienia...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen (w formie zdrobniałej) od nomen gentilicium Petronia (zob. PETRONIUSZ). W czasach chrześcijańskich imię to skojarzono ze św. Piotrem. Polszczyzna przyswoiła je sobie w ten sposób, że łac. element -nilla został skojarzony ze słowiańskim elementem -miła,...
Zobacz więcejImię łacińskie, pierwotnie gentilicium Petronius 'członek rodu Petroniuszów (gens Petronia)'. Wyraz pochodzenia etruskiego. Istnieje też forma żeńska: Petronia oraz spieszczenia: Petronella i Petronilla. W czasach chrześcijańskich wyprowadzano czasem (niesłusznie!) to imię od imienia Petrus (Piotr). Odpowiedniki...
Zobacz więcejZlatynizowana forma germańskiego imienia złożonego z członów: theud-/diot- 'lud, naród, plemię' i -haris/-charis 'wojsko'. Czasem utożsamiano je z greckim Teodorem. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theudarius, Theuderius, ang., niem. Theodarius, Theoderis.
Zobacz więcej