Szukana litera: "c"
Imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, analogiczne do męskiego CELERYN. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., wł. Celerina. Celeryna. Wszystko, co o niej wiemy, pochodzi z krótkiej wzmianki w liście św. Cypriana, biskupa Kartaginy (BHL 1719). Była babką Celeryna lektora i krewną lub powinowatą Wawrzyńca...
Zobacz więcejImię męskie pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji użyty został przymiotnik caelestis, -e 'niebiański, wyborny'. W Polsce imię nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Caelestius, Coelestius, ang. Celestius, wł. Celestio. Było może dwóch świętych tego imienia, ale jeden ledwo...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Z czasów rzymskich znamy cognomina Caelestinus i Caelestina. Utworzone one zostały albo od nazwy umbryjskiego plemienia Caelestini (znanego z Pliniusza), i wówczas byłyby to tzw. nazwy etniczne, albo od imienia Caelestis 'niebiański'. W takim wypadku Caelestinus...
Zobacz więcejżeński odpowiednik imienia Celestyn. Oba imiona pochodzą z języka łacińskiego. Z czasów rzymskich znamy cognomina Caelestinus i Caelestina. Utworzone one zostały albo od nazwy umbryjskiego plemienia Caelestini (znanego z Pliniusza), i wówczas byłyby to tzw. nazwy etniczne, albo od imienia Caelestis...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego, które etymologicznie łączy się z wyrazem caelum 'niebo'. Obok formy Celina (Caelina) istnieje też forma Caelia oraz imiona męskie: Celinus (Caelinus) i Caelius. W Polsce jest to imię rzadkie. Częściej pojawia się od wieku XIX pod wpływem francuskim w warstwach inteligenckich. Odpowiedniki...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia celtyckiego o niejasnej etymologii. Prawdopodobnie wywodzi się z języka irlandzkiego, w którym Kellach, Cellach, Ceallach znaczy 'częsty w kościele, nawiedzający kościół' lub 'łodyga, roślina, laska'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Celach, Cellach, Kellach. J. Colgan, autor...
Zobacz więcejJest to znane cognomen rzymskie: Celsus 'ten, który powinien zostać podwyższony'. Z dziejów starożytnych znamy to imię ze słynnej rozprawy Orygenesa Przeciw Celsusowi. Może to być też zlatynizowana postać celtyckiego imienia CELLACH, Kellach. W Polsce imię znane badaczom dziejów wczesnego chrześcijaństwa. Odpowiedniki...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone od innego: Celsus. Celsinus to zatem 'odnoszący się do Celsusa, syn Celsusa' lub spieszczenie imienia CELSUS. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Celsinus, fr. Celsin, wł. Celsino. Dwaj święci mieli nosić to imię. W pomnikach hagiografii...
Zobacz więcejJest to łacińskie imię żeńskie utworzone od męskiego Centullus (lub Cintullus). Z kolei Centullus jest spieszczeniem imienia Centus, utworzonego od greckiej nazwy topograficznej - Cynthus (Kýnthos) na wyspie Delos, na Morzu Egejskim. Może to być także spieszczenie imienia Vincentulla, podobnie jak Centius...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie gentilicium od nazwy urzędu rzymskiego: cenzor (łac. censor). W Rzymie wybierano dwóch cenzorów na okres 5 lat. Przeprowadzali oni spisy ludności, ustalali status majątkowy obywateli, regulowali wydatki państwowe, kontrolowali moralność i decydowali o...
Zobacz więcej